TR-3Β AURORA : ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΥΡΙΝΟΚΙΝΗΤΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Military.com, μιας αμερικανικής ιστοσελίδας που ασχολείται με τον αμερικανικό στρατό, τα TR-3B υπάρχουν, αν και δεν υπάρχει επίσημη παραδοχή για την κατοχή τους από την USAF. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως το πρώτο TR-3B αναπτύχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 στο πλαίσιο του απόρρητου προγράμματος Aurora, που επίσης χρηματοδοτήθηκε από τα μαύρα ταμεία της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως άλλωστε έγινε και με τη πρώτη έκδοση του τριγωνικού σκάφους TR-3A Black Manta.

Αυτή η δεύτερη έκδοση του κατάμαυρου τριγωνικού αεροσκάφος χωρίς στρογγυλεμένες γωνίες με την ονομασία TR-3B Aurora εθεάθη για πρώτη φορά, στις αρχές της δεκαετίας του '90, σε δοκιμαστική πτήση πάνω από την αποξηραμένη λίμνη Groom στην Νεβάδα, να κινείται αθόρυβα και να ακινητοποιείται αιωρούμενο στη Περιοχή S-4 για περίπου 10 λεπτά πριν προσγειωθεί κάθετα στην άσφαλτο. Από τότε, τα αρχεία που διέρρεαν αποκάλυπταν ένα σκάφος γήινης και εξωγήινης τεχνολογίας, κατασκευασμένο από τα μαύρα χρήματα του αμερικάνικου προϋπολογισμού (συνολικού κόστους τουλάχιστον 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων) που περνούσαν από το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης, την NSA και τη CIA, στο απόρρητο πρόγραμμα Aurora.

Τα TR-3B Aurora, πετούσαν μέχρι το 1994. Κινούνταν σε απίστευτες ταχύτητες που έφταναν έως τα 9 Mach, ενώ ήταν δύσκολη η ανίχνευση τους από τα ραντάρ. Οι συμβατικοί πυρινοκίνητοι προωθητήρες βρίσκονταν στις άκρες κάθε σκάφους και τους επέτρεπαν να εκτελούν ελιγμούς υψηλής ταχύτητας κατά μήκος των τριών αξόνων τους, ενώ το πλάσμα που δημιουργούταν ήταν αυτό που μείωνε την ορατότητά τους από τα ραντάρ. Στο εσωτερικό τους υπήρχε ένας μαγνητικά περιστρεφόμενος θάλαμος πληρώματος, 3 ατόμων. Κανείς έως σήμερα δεν γνωρίζει αν τα σκάφη αυτά οδηγούνταν από ανθρώπους, υβρίδια ή εξωγήινα όντα.

Η τεχνολογία πρόωσης Magnetic Field Disruptor που αναπτύχθηκε αποσπασματικά από τα εργαστήρια Sandia και Livermore, λέγεται πως προερχόταν από μυστηριώδη αντιβατυτικά σκάφη που είχαν ανακτηθεί από τον αμερικανικό στρατό και υπήρχαν στα υπόγεια της Area 51 από το 1947. Τα χαρακτηριστικά της τεχνολογίας Magnetic Field Disruptor όμως δεν ήταν αντιβαρυτικά. Αποτελούνταν από πλάσμα με βάση τον υδράργυρο, πιεζόμενο σε 250.000 ατμόσφαιρες και σε θερμοκρασία 150 βαθμών Κέλβιν, ο οποίος επιταχυνόταν στις 50.000 βαρυτικούς κύκλους. Ο Διαταράκτης Μαγνητικού Πεδίου δημιουργούσε ένα μαγνητικό πεδίο δίνης, με τον οποίο η βαρύτητα της μάζας διαταρασσόταν σε εγγύτητα ογδόντα εννέα τοις εκατό, δημιουργώντας διαταραχή του βαρυτικού πεδίου της Γης στη μάζα μέσα στον κυκλικό επιταχυντή. 

Η σημαντικότερη καταγραφή ενός TR-3B Aurora μπορεί να θεωρηθεί αυτή από τον Δεκέμβριο του 1980, όταν μία αμερικανική βάση στη Βρετανία ανέφερε ότι συνάντησε ένα τριγωνικό μεταλλικό αεροσκάφος που είχε προσεδαφιστεί σε γειτονικό ξέφωτο δάσους, με τις μαρτυρίες να περιλαμβάνουν και την κατάθεση του διοικητή της βάσης. Μετά την αναφορά του περιστατικού, την προσεδάφιση σχεδόν επιβεβαίωσε και το τμήμα «Defense Intelligence Staff» του υπουργείου αμύνης με την αξιολόγηση του σημείου προσγείωσης, αφού εκεί βρήκε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα ραδιενέργειας από το περιβάλλον. Ακόμα δύο γνωστά περιστατικά εμφανίσεων ενός TR-3B Aurora είναι, η κοντινότερη φωτογράφηση που έγινε τον Νοέμβριο του 1989 στο Βέλγιο και η επίσης κοντινή εμφάνιση πάνω από την περιοχή Munibung Hill στη νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας, το 1990. Το 1994 είχαμε και την τελευταία τους καταγεγραμμένη πτήση, ενώ από τα επόμενα χρόνια αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους δύο παρόμοια τριγωνικά σκάφη, το TR-3B Astra και το TR-6 Telos...