🛸🇬🇷 ​ 🆄🅵🅾 ​ 🅶🆁🅴🅴🅲🅴 ® ​

Τον Σεπτέμβριο του 1938, γενικό θέμα συζήτησης σε ολόκληρη την Ελλάδα και ειδικά στη Μακεδονία, αποτέλεσε το περίεργο φωτεινό φαινόμενο, το οποίο εμφανιζόταν στη θέση Λούνες της Κοζάνης, κοντά στο ξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου. Το ουράνιο αυτό φαινόμενο, όπως προέκυπτε από τις αφηγήσεις πολλών γεωργών, οι οποίοι είχαν τα κτήματά τους στη συγκεκριμένη τοποθεσία, ήταν ορατό πάντοτε μετά τα μεσάνυχτα, αλλά μόνο κατά τις σκοτεινές ασέληνες νύχτες. Από το μεσονύκτιο μέχρι τις 3 τα ξημερώματα της 9ης Σεπτεμβρίου του 1938, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», Ν.Δ. Τσαϊλάς, αποφάσισε να παραμείνει στην περιοχή Λούνες μαζί με μια ομάδα πολιτών της Κοζάνης, μήπως και κατόρθωνε να διαπιστώσει προσωπικώς την εμφάνιση του παράδοξου εκείνου φωτεινού φαινομένου, που προβλημάτιζε και αναστάτωνε τους κατοίκους. Μα, ούτε ο ίδιος, ούτε οι συνοδοί του Κλείδης, Κουσκούνης, Τόλης και Παπαζήσης αντιλήφθηκαν το παραμικρό. Οι συνοδοί του δημοσιογράφου, όπως και πολλοί Κοζανίτες, οι οποίοι βεβαίωναν ότι

Στο χωριό Πιαλεία της Πίνδου, ο Βασίλης Ζορμπάς πηγαίνοντας νύχτα προς το χωράφι του, με σκοπό να ποτίσει τις εκτάσεις τριφυλλιού που καλλιεργούσε ο ίδιος, ξαφνικά κοντοστάθηκε δίπλα από το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας που υπήρχε στο δρόμο του: «Άκουσα ένα βρόντο, ο οποίος φαινόταν να προέρχεται από το κοντινό ρέμα», δήλωσε ο ίδιος αρκετές ώρες αργότερα στο τοπικό τμήμα χωροφυλακής. Δεν υπήρχε κάτι που να μπορούσε να δικαιολογήσει τη προέλευση αυτού του θορύβου. Λίγο αργότερα όπως ο ίδιος κατήγγειλε εγγράφως, είδε ένα μαυροφορεμένο ανθρωποειδές πλάσμα με κουκούλα. Είχε ύψος μόλις ένα μέτρο και το πρόσωπό του εξέπεμπε μία περίεργη λάμψη. Στάθηκε για λίγο μπροστά του και αμέσως μετά εξαφανίστηκε. Ο Ζορμπάς, τρομαγμένος, σχεδόν σε κατάσταση νευρικού κλονισμού, έφτασε στο σπίτι του ενωμοτάρχη της χωροφυλακής και του εξιστόρησε τι είχε συμβεί. Από τότε κλείστηκε στον εαυτό του, ενώ συγγενείς και συγχωριανοί τον αντιμετώπιζαν ως τον τρελό του χωριού, μέχρι τον θάνατό του.

Και τι να πούμε για το περιστατικό του 1938, που πραγματικά φέρνει σε δεύτερη μοίρα τη συντριβή της Αταλάντης, δηλαδή το διασημότερο περιστατικό της χώρας μας! Τι συνέβη τότε; Εκείνη τη χρονιά στη Μαλακάσα εμφανίστηκε μία ομάδα από 5 ή 6 ανθρωποειδή πράσινου χρώματος, ύψους 1,90-2,00 μέτρων, που έδωσαν στους χωρικούς της περιοχής μία μαύρη Πλάκα με ακαταλαβίστικα στοιχεία χαραγμένα επάνω της (κάποιο άγνωστο αλφάβητο ή μήνυμα). Οι χωρικοί αμέσως μετέφεραν τη μαύρη πλάκα στον παπά του χωριού. Δυστυχώς εκείνος με το που την είδε, την ξόρκισε και την έριξε σε ένα πηγάδι. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ένα πηγάδι πλησίον στο ξωκλήσι του Αγίου Μερκουρίου, στους πρόποδες της Πάρνηθας, για τους επίδοξους αναζητητές της Πλάκας, καθώς στο συγκεκριμένο πηγάδι για χρόνια δέσποζε για έναν ανεξήγητο λόγο ένας Χριστιανικός Σταυρός πάνω από τον μεγάλο βράχο που βρισκόταν πίσω από αυτό. Μέχρι, δηλαδή, ο πολιτισμός να τσιμεντώσει το σημείο και ο αθεϊσμός να βεβηλώσει το σύμβολο. Τελικά αν η &#

Στις 11 Οκτωβρίου του 1932, στις 7 το απόγευμα, ένα περίεργο ουράνιο φαινόμενο συγκλόνισε τους κατοίκους της Δράμας. Ξαφνικά, εμφανίστηκε στον ορίζοντα της πόλης ένα παράδοξο μετέωρο, το οποίο ήταν πελώριο και φωτεινότατο και μόλις έφτασε ακριβώς πάνω από το κέντρο της Δράμας, χωρίστηκε σε δύο μέρη. Το παράξενο αυτό μετέωρο, κατόπιν, συνέχισε κανονικά την πορεία του προς τα ανατολικά. Οι κάτοικοι της Δράμας και των γύρω περιοχών, που υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες του περίεργου αυτού ουράνιου φαινομένου, δήλωναν αναστατωμένοι και ανήσυχοι. Μάλιστα, κάποιοι συσχέτισαν την εμφάνιση του μετεώρου με την εκδήλωση σεισμού. Το περίεργο αυτό ουράνιο φαινόμενο της Δράμας παρέμεινε ένα μυστήριο… Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», στις 12/10/1932.

Μια Κυριακή του Αυγούστου του 1929, ο 29χρονος αγρότης Θεόδωρος Μουστάκας προχωρούσε με το κάρο του στην ύπαιθρο μεταφέροντας αλεύρι. Ήταν μεσάνυχτα και το τοπίο φωτιζόταν από το φως των άστρων και του φεγγαριού. Ξαφνικά ο Μουστάκας είδε κάτι το απίστευτο. Ένα αντικείμενο που έμοιαζε με " αλεξίπτωτο " βρισκόταν προσεδαφισμένο σ' ένα χωράφι. Δίπλα του στεκόταν τρία κοντόσωμα ανθρωποειδή που μιλούσαν σε μια άγνωστη γλώσσα. Τα πλάσματα ήταν κατάλευκα : φορούσαν λευκά ρούχα με κουκούλες, ή το δέρμα τους ήταν λευκό. Εκεί κοντά βρισκόταν ένας φράκτης τον οποίο τα " ανθρωπάκια " πήδηξαν με ευκολία πολλές φορές. Ο αγρότης τρομοκρατήθηκε και επέστρεψε στη Κρήνη όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Όταν ανακοίνωσε το γεγονός στη πλατεία του χωριού, οι συγχωριανοί του έδωσαν την κλασσική ερμηνεία : ο Μουστάκας είχε δει δαίμονες ενώ μερικοί πίστεψαν ότι ήταν τρελός. (Πηγή: Οι Πύλες του Αλλόκοσμου, Θανάσης Βέμπος, Εκδόσεις Μάριος Βερέττας.)

Στις 15/28 Σεπτεμβρίου του 1925 η εφημερίδα Σκριπ, αγνοώντας την ύπαρξη UFOs, αναφέρει μία μαζική θέαση ενός φωτεινού αντικειμένου ως θαύμα! Το δημοσίευμα απέκτησε ενδιαφέρουσες θρησκευτικές διαστάσεις εκείνη την εποχή, αποκαλύπτοντας τα εξής: «Εχθές, μετά την αλλαγή του εορτολογίου, οι μη αποσχισθέντες Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες, υπό διωγμό ευρισκόμενοι, συγκεντρώθηκαν την νύχτα της παραμονής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού δια την κρυφήν τελετήν αγρυπνίας επί τη εορτή εις το όρος του Υμηττού, άνωθεν του Χολαργού. Περί ώραν 11:30 προ του μεσονυκτίου, ενεφανίσθη εις τον ουρανόν λευκότατος και φαεινότατος Σταυρός, καταυγάζων μόνον το μονήδριον και τον περίβολον αυτού. Δηλωτικόν ότι ο θεός θέλει να ακολουθώμεν το Πάτριον παλαιόν εορτολόγιον. Το θαύμα τούτο είδον όχι μόνον οι Ορθόδοξοι αλλά και οι αστυνομικοί, οίτινες κατέφθασαν για να διαλύσουν αυτούς.» Άραγε σήμερα η συγκεκριμένη θέαση θα είχε την Χριστιανική ερμηνεία του τότε ή θα μιλούσαμε για την εμφάνιση ενός φωτεινού ΑΤΙΑ; (Πηγή:

Δέκα χρόνια μετά την είσοδο του 20ου αιώνα, σε συνοριακό χωριό είχαν αναστατωθεί οι πάντες, καθώς οι κάτοικοι εκείνες τις νύχτες έβλεπαν να προσγειώνονται «ιπτάμενα καράβια» όπως τα ονόμαζαν, από τα οποία έβγαιναν «μικρόσωμα πλάσματα σαν νάνοι» που προξενούσαν τρόμο σε όσους τα συναντούσαν. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων ο σκοπός των μικρόσωμων πλασμάτων ήταν η συλλογή νερού και χώματος από τη περιοχή. Κατά την παραμονή τους δεν έδειξαν εχθρικές διαθέσεις. Όμως η «δαιμονική» τους όψη, ήταν αρκετή για να ταμπουρωθούν οι πάντες μέσα στα σπίτια τους. Οι αναφορές του 1910 μιλούσαν για δαίμονες. Όμως αν συνέβαιναν μετά τα γεγονότα του Roswell το 1946, θα μιλούσαμε ακόμα για κάτι τέτοιο;