🛸🇬🇷 ​ 🆄🅵🅾 ​ 🅶🆁🅴🅴🅲🅴 ® ​

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας μέσα στην άγνωστη και ομιχλώδη αρχαιοελληνική ιστορία, εξακολουθούμε να διαβάζουμε κείμενα που μπερδεύουν τους ιστορικούς του σήμερα, να αντικρίζουμε παραστάσεις σε αγγεία που προτιμούν να ξεχνούν θαμμένα σε υπόγεια μουσειακών χώρων και να επιβεβαιώνουμε διαρκώς ότι οι «ουράνιοι εξωγήινοι επισκέπτες» δεν είναι ένα σημερινό φαινόμενο. Μπορεί οι ιπτάμενοι δίσκοι, οι εξωγήινοι, τα όντα από το διάστημα και οι παρόμοιες λέξεις και εκφράσεις να επινοήθηκαν χιλιάδες χρόνια μετά, όμως αυτό δεν είναι κάτι που αναιρεί τα φτερωτά άρματα των Ολύμπιων θεών, που πετούσαν στους ουρανούς των προγόνων των αρχαίων προγόνων μας! Οι ιστοριογράφοι της Ελληνιστικής περιόδου αλλά και της Εποχής του Χαλκού, μιλούν για προγενέστερες ιστορίες όπου οι Ολύμπιοι θεοί κατέβαιναν από τους ουρανούς ή μεταφέρονταν σε μεγάλες αποστάσεις με τη χρήση ιπτάμενων μηχανών. Ο Κρόνος «…ίπτατο αναπαυόμενος, και αναπαυόμενος ίπτατο…» (Ευσέβιος I 37). Ο Άρης ανέβαινε στο άρμα του και «πετούσε μέσα

Στις 6 Οκτωβρίου του 1954, η Διοίκηση Χωροφυλακής Μυτιλήνης έστελνε ένα παράξενο τηλεγράφημα στο Υφυπουργείο Εσωτερικών. Το τηλεγράφημα ανέφερε ότι κατά την διάρκεια της προηγούμενης ημέρας, στις 5 Οκτωβρίου, στις 15:15, ο Πρόεδρος και πολλοί κάτοικοι του χωριού Βρίσα παρατήρησαν σε απροσδιόριστο ύψος πάνω από το χωριό ένα φωτεινό σημείο μικρού μεγέθους, που έμοιαζε με αστέρι, να διαγράφει κύκλους επί 15 λεπτά. Στις 15:30 περίπου, το άγνωστο αντικείμενο κινήθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τα βορειοδυτικά, στη συνέχεια προς τα βόρεια και κατόπιν εξαφανίστηκε προς τα δυτικά. Η πληροφορία, όπως αναφερόταν στο τηλεγράφημα, κρινόταν αξιόπιστη, καθώς παρασχέθηκε από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Κοινότητας. Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στις 07/10/1954.