Η NASA ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΙΧΝΗ ΖΩΗΣ ΣΤΟΝ ΕΞΩΠΛΑΝΗΤΗ K2-18b

Δεν λένε να κοπάσουν οι αποκαλύψεις τον τελευταίο καιρό, αφού η NASA μέσω του πιο σύγχρονου τηλεσκοπίου της, του James Webb, εντόπισε σε απόσταση 120 έτη φωτός από τη Γη στον εξωπλανήτη K2-18b ένα μόριο που ονομάζεται διμεθυλοσουλφοξείδιο (DMS). Σύμφωνα με τα γήινα δεδομένα, το μόριο αυτό παράγεται μόνο όταν υπάρχει ζωή. 

Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Νικού Μαντχουσουντάν του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, δήλωσε στο BBC ότι όλοι στην ομάδα του σοκαρίστηκαν μόλις είδαν τα αποτελέσματα. «Στη Γη το διμεθυλοσουλφοξείδιο παράγεται μόνο από ζωή. Στη δική μας ατμόσφαιρα, εκπέμπεται από το φυτοπλαγκτόν στα θαλάσσια περιβάλλοντα» εξήγησε, με τα τελικά αποτελέσματα να αναμένονται σε έναν χρόνο. Είναι η πρώτη φορά που οι αστρονόμοι εντοπίζουν πιθανή παρουσία διμεθυλοσουλφοξειδίου σε κάποιον άλλο πλανήτη, κι αν καταφέρει αυτό να επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για μια τεράστια ανακάλυψη. Προς το παρόν, απαιτούνται περισσότερα στοιχεία για να καταλήξουμε με σιγουριά σε κάτι τέτοιο.

Αν και το 2020 είχε ανακοινωθεί ότι ένα άλλο μόριο που παράγεται από ζωή, η φωσφίνη, είχε εντοπιστεί στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, οι ισχυρισμοί σύντομα καταρρίφθηκαν. Πάντως, αρκετοί επιστήμονες παραμένουν αισιόδοξοι, καθώς πιστεύουν ότι πλησιάζουμε στην απάντηση του ερωτήματος αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν ή όχι. Κι αυτό, χάρις του James Webb που είναι σε θέση να αναλύει το φως που διέρχεται στην ατμόσφαιρα μακρινών πλανητών, το οποίο περιέχει τη χημική υπογραφή των μορίων που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα αυτή. Οι λεπτομέρειες αποκρυπτογραφούνται όταν διαχωρίζονται οι συχνότητες που αποτελούν το φως – σαν ένα πρίσμα που δημιουργεί ένα φάσμα ουράνιου τόξου. Εάν λείπουν τμήματα του φάσματος που προκύπτει, αυτά έχουν απορροφηθεί από χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Αυτή η πληροφορία επιτρέπει στους επιστήμονες να ανακαλύψουν τη σύνθεσή της. Οι αναλογίες μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα που εντοπίστηκαν στον συγκεκριμένο πλανήτη είναι συμβατές με την ύπαρξη ωκεανού κάτω από την ατμόσφαιρά του, η οποία φαίνεται πλούσια σε υδρογόνο, με αυτό να έχει ως αποτέλεσμα την προτεραιότητα στις έρευνες του James Webb.

Η δυνατότητα ενός πλανήτη να φιλοξενήσει ζωή εξαρτάται από τη θερμοκρασία του, την παρουσία σε αυτόν άνθρακα και, πιθανώς, νερού. Ο K2-18b φαίνεται ότι διαθέτει όλες αυτές τις προϋποθέσεις. Ακόμη, όμως, και αν ένας πλανήτης έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει ζωή, αυτό δεν σημαίνει ότι πράγματι το κάνει. Επιπλέον όλων, ο K2-18b είναι περίπου εννέα φορές το μέγεθος της Γης, κάτι που δεν θα τον καθιστούσε υποψήφιο για εύρεση ζωής. Οι εξωπλανήτες –σε τροχιά γύρω από άλλα αστέρια–, που έχουν μεγέθη μεταξύ Γης και Ποσειδώνα, δεν μοιάζουν με κανέναν από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Γι’ αυτό μας είναι ελάχιστα κατανοητοί, όπως και η φύση των ατμόσφαιρών τους. Εξάλλου, παρότι τέτοιοι πλανήτες δεν υπάρχουν στο ηλιακό σύστημα της Γης, είναι οι πιο κοινοί τύποι πλανήτη που είναι μέχρι στιγμής γνωστοί σε ολόκληρο τον Γαλαξία.