ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΑ PODCASTS, ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ, ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΕΣ:

Βρείτε επίσης όλα μας τα media, από εδώ: https://linktr.ee/ufogreece

ΕΞΕΡΡΑΓΗ Ο ΠΥΡΑΥΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΟΝ ΜΑΣΚ! ΤΕΛΙΚΑ, MONO O Β.Φ.ΜΠΡΑΟΥΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ;

Ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος πύραυλος που έχει κατασκευαστεί ποτέ, ανατινάχθηκε χθες (20/5/2023) μέσα σε λίγα λεπτά μετά την απογείωσή του από τις εγκαταστάσεις της SpaceX στο Μπόκα Τσίκα του Τέξας. Η αποτυχία αυτή έρχεται να συμπληρώσει μια πληθώρα αποτυχιών των ιδιωτικών εταιριών να βγουν το διάστημα και να επιβεβαιώσουν για ακόμα μία φορά πως μετά τον πρωτοπόρο Βέρνερ φον Μπράουν (Wernher von Braun, 1912 – 1977) κανείς δεν μπορεί να αναπαράξει σωστά μια πυραυλική τεχνολογία που μπορεί να μας οδηγήσει στην νέα διαστημική εποχή. 

Μερικές μέρες μετά την ακύρωση της εκτόξευσης λόγω προβλήματος συμπίεσης, το πυραυλικό σύστημα Starship μήκους 120 μέτρων απογειώθηκε τελικά την Πέμπτη 20 Απριλίου του 2023, στις 8:33 π.μ. τοπική ώρα (14:33 μ.μ. Ηνωμένου Βασιλείου). Ο πύραυλος αν και συγκέντρωσε την απαιτούμενη ταχύτητα για να απογειωθεί, τέσσερα λεπτά μετά άρχισε να περιστρέφεται ανεξέλεγκτα, αφού ο προωθητικός πύραυλος και το σκάφος πλεύσης δεν μπόρεσαν να διαχωριστούν σωστά, προκαλώντας ενδεχομένως την ολοκληρωτική αποτυχία του δοκιμαστικού αυτού εγχειρήματος. 

Το πυραυλικό σύστημα Starship της SpaceX θεωρείται το καλύτερο τεχνολογικό κατασκεύασμα του 21ου αιώνα και προωρίζεται να αποτελέσει το πρώτο βήμα σε ένα ανθρώπινο ταξίδι στον Άρη. Όμως, θα μπορέσει να γίνει κάποια στιγμή λειτουργικό; Το διαστημικό μέλλον της ανθρωπότητας γενικότερα φαντάζει αρκετά δύσκολο μετά την εποχή του ναζιστή Βέρνερ φον Μπράουν που μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο συνθηκολόγησε με τις ΗΠΑ και εξέλιξε για λογαριασμό της ΝΑΣΑ τα επιτυχημένα πυραυλικά συστήματα που μετέφεραν τους αστροναύτες στη Σελήνη. 

Ο Βέρνερ φον Μπράουν ήταν ο δημιουργός του πυραύλου Α4 (Aggregat-4), ο οποίος ήταν μέρος της σειράς πυραύλων που σχεδίασε και κατασκεύασε για λογαριασμό της ναζιστικής Γερμανίας στο διάστημα 1933–1945. Ο A4 έγινε γνωστός κι ως V-2 (Vergeltungswaffe 2, που στα γερμανικά σημαίνει «όπλο της εκδίκησης») και χρησιμοποιήθηκε από το 1942 κυρίως κατά της Αγγλίας. Παράλληλα, για λογαριασμό των Ναζί, λέγεται πως ο Μπράουν, παρέλαβε να μελετήσει τα σχέδια των δισκοπλάνων Flugscheiben, προπομπών των Haunebo και Vril, που παρουσίαζαν αστάθεια στη πτήση και θα μπορούσαν να γίνουν το απόλυτο όπλο για την έκβαση του πολέμου αν λειτουργούσαν σωστά. Συντετριμμένα, όμως, εκείνο τον καιρό από τα συντριπτικά «σταλινικά» χτυπήματα του Κόκκινου Στρατού στο ανατολικό μέτωπο, τα ναζιστικά στρατεύματα τράπηκαν σε άτακτη φυγή από τα «ανατολικά προτεκτοράτα» (δηλαδή το προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας ή απλώς της Τσεχοσλοβακίας), με αποτέλεσμα όλα τα πειραματικά πρωτότυπα να καταστραφούν από τη Βέρμαχτ κατά τη διάρκεια της υποχώρησης. 

Μετά τη λήξη του πολέμου το 1945 ο φον Μπράουν και η ομάδα του υπήρξαν ανάμεσα στους δεκάδες Γερμανούς επιστήμονες που οι αμερικανικές δυνάμεις αιχμαλώτησαν και μετέφεραν στις ΗΠΑ ως μέρος της επιχείρησης «Paperclip» («Operation Paperclip»). Εκεί ο Μπράουν ανέλαβε τη διεύθυνση του τμήματος ερευνών βαλλιστικών βλημάτων ειδικής υπηρεσίας του αμερικανικού στρατού (White Sands Proving Grounds) στο Νέο Μεξικό, όπου και συνέβαλε ουσιαστικά στην ανάπτυξη των μέσων στην εξερεύνηση του διαστήματος. Τη δεκαετία του '50 υπήρξε ο κατασκευαστής των πυραύλων Jupiter C και Vanguard, με τους οποίους εκτοξεύθηκαν οι τεχνητοί δορυφόροι Explorer 1 και 3. Από το 1961 άρχισε, με την εποπτεία του, η κατασκευή των πυραύλων Saturn, που ήταν σχεδιασμένοι για να μεταφέρουν μεγάλα φορτία σε τροχιά και πέρα από την τροχιά της Γης. Αποκορύφωμα όλων αυτών, ο πύραυλος Saturn V, που έφερε το διαστημόπλοιο Απόλλων 11 και μετέφερε στο διάστημα τους πρώτους αστροναύτες οι οποίοι προσεδαφίστηκαν και περπάτησαν στη Σελήνη, στις 20 Ιουλίου του 1969. Λέγεται επίσης, πως στις ΗΠΑ συμμετείχε και στην εξέλιξη των πρωτοτύπων Haunebo και Vril, που θεωρούνται από πολλούς αντίγραφα μιας εξωγήινης τεχνολογίας που ανακτήθηκε σε αντίστοιχες συντριβές σε Πολωνία (1938) και Ρόσγουελ (1947). Σήμερα, αρκετοί υποστηρίζουν πως κανείς δεν μπορεί να ενσωματώσει μέρος αυτής της τεχνολογίας στα διαστημικά σκάφη ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα στο  στο διάστημα...