ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΑ PODCASTS, ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ, ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΕΣ:

Βρείτε επίσης όλα μας τα media, από εδώ: https://linktr.ee/ufogreece

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ. ΠΟΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ!

Νωρίς το πρωί της Κυριακής 21 Αυγούστου του 2022, έφυγε από τη ζωή ο γνωστός τραγουδιστής Ρόμπερτ Γουίλιαμς σε ηλικία 73 ετών. Ο τραγουδιστής περνούσε δύσκολες στιγμές με την υγεία του το τελευταίο διάστημα, έχοντας δίπλα του την οικογενειά του και τους αγαπημένους του φίλους.


Ο αγαπημένος πρώην τραγουδιστής, εκτός από τις επαγγελματικές του ασχολίες δεν έκρυβε και την αγάπη του για το ανεξήγητο, αφού στις περισσοτερες τηλεοπτικές εμφανίσεις του δεν παρέλειπε να μιλήσει για τις ανεξήγητες εμπειρίες που είχε στη ζωή του: 

«Την πρώτη μου εμπειρία την είχα όταν ήμουν μόλις έξι ετών. Ήταν καλοκαίρι του 1956, γύρω στις 3 το μεσημέρι και φτιάχναμε μ' ένα φίλο μου σφεντόνες στην Κυψέλη (Αθήνα), που έμενα εκείνη την εποχή. Κάποια στιγμή που γύρισα το βλέμμα μου στον ουρανό είδα ένα μεταλλικό ασημί ΑΤΙΑ, που είχε το μέγεθος της Πανσελήνου. Γύρισα και είπα στο φίλο μου: "Πήγαινε να τηλεφωνήσεις αμέσως στην Αστυνομία, να τους πεις ότι υπάρχει ένας ιπτάμενος δίσκος στον ουρανό". Φυσικά η Αστυνομία δεν μας πήρε στα σοβαρά και εμείς συνεχίσαμε το παιχνίδι μας όταν βαρεθήκαμε να το παρατηρούμε. Όταν σκεφτόμουν το περιστατικό χρόνια αργότερα, όμως, αναρωτιόμουν πώς ήξερα ότι ήταν ιπτάμενος δίσκος και τι αντιπροσωπεύει αυτός ο όρος.» 

«Η δεύτερη εμπειρία μου ήταν το 1976. Καθώς επέστρεφα από τη Θεσσαλονίκη μ' ένα συνεργάτη μου, το Νίκο Μουρατίδη, στο ύψος του Καραβόμηλου παρατήρησα ένα μεταλλικό ασημί ιπτάμενο αντικείμενο που πετούσε εντυπωσιακά χαμηλά και στην αρχή νόμιζα ότι ήταν αεροπλάνο που έπεφτε. Αμέσως μετά όμως συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που βλέπαμε ήταν ένας ιπτάμενος δίσκος σε απόσταση μόλις 20 μέτρων από μας. Κόψαμε ταχύτητα και πριν προλάβουμε να σταματήσουμε, το ΑΤΙΑ εξαφανίστηκε στη συστάδα των δέντρων που υπάρχει στην αριστερή πλευρά του δρόμου.» 

«Η τρίτη εμπειρία μου, τέλος, ήταν μια χειμωνιάτικη νύχτα του 1984, ενώ επέστρεφα από την Πάρνηθα στην Αθήνα με μια φίλη μου.Βρισκόμασταν κάτω από τα ραντάρ, όταν είδαμε ταυτόχρονα και οι δύο ένα αντικείμενο φωτεινό σαν ήλιο να πετάει από πάνω μας. Ένα μικρό κόκκινο φωτάκι ακολουθούσε τον "ήλιο" και κάποια στιγμή έγινε ένα με αυτόν, ενώ ο ουρανός, που πριν από ένα λεπτό ήταν καθαρός και ξάστερος, σκοτείνιασε και γέμισε σύννεφα. Το φωτεινό αντικείμενο κάποια στιγμή σηκώθηκε ψηλά και έγινε σαν ένα ακόμη αστέρι μέσα στη νύχτα κι αμέσως μετά ξανακατέβηκε σαν ήλιος πάνω από τα ραντάρ. Η κοπέλα δίπλα μου είχε πανικοβληθεί, γι' αυτό και φύγαμε σχεδόν αμέσως μετά.» 

Ερ.: Πόσο άλλαξαν τη ζωή σου αυτές οι τρεις εμπειρίες; Απ.: Κάτι τέτοιες εμπειρίες σε βάζουν σε τρομερή σκέψη. Σε κάνουν να σέβεσαι περισσότερο τη ζωή και να μην πιστεύεις πλέον στις υπερδυνάμεις και τις υπερεξουσίες. Αναρωτιέσαι ποιός είναι ο δικός μας δημιουργός και ποιός ο δημιουργός των εξωγήινων. Αν είναι το ίδιο πρόσωπο, έτσι όπως το έχουμε πλάσει στο μυαλό μας. Σε γενικές γραμμές, πάντως, θεωρώ ότι οι εμπειρίες αυτές είχαν μια θετική επιρροή στη ζωή μου, ότι μου άνοιξαν τα μάτια. 
Ερ.: Πιστεύεις ότι οι εξωγήινοι θα περιοριστούν στο ρόλο του παρατηρητή; 
Απ.: Πιστεύω ότι έχουν ήδη "σπείρει" τον "σπόρο" τους στο ανθρώπινο γένος και κάποια στιγμή εκτός από το να μας παρατηρούν θα θελήσουν να έρθουν και σε επαφή μαζί μας.