ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΩΝ «ΓΚΡΙΖΩΝ» ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ, ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ.
Αν και από το 1994, η UNESCO προσπαθεί να κρατήσει μακριά από τη δημοσιότητα τις παράξενες τοιχογραφίες του σπηλαίου της Μαγούρας (Magura cave), δεκάδες ταξιδιώτες λάτρεις των Ancient Aliens φωτογραφίζουν και αποκαλύπτουν στις τοπικές τους κοινωνίες αυτά τα σχέδια που έγιναν πριν από 8000-10000 χρόνια και ομοιάζουν με τις φιγούρες των εξωγήινων όντων που σήμερα ονομάζουμε ως «γκρίζους»!
Το σπήλαιο της Μαγούρας βρίσκεται στη βορειοδυτική Βουλγαρία κοντά στο χωριό Rabisha, 25 χλμ από την πόλη Belogradchik, στην επαρχία Vidin (43°43′40″N 22°34′58″E). Σχηματίστηκε στο ασβεστολιθικό λόφο Rabisha Hill, 461 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πριν από 15 εκατομμύρια χρόνια. Το συνολικό μήκος του συγκροτήματος των σπηλαίων μέσα στο λόφο είναι 2,5 χλμ, συμπεριλαμβανομένων εντυπωσιακών φυσικών θόλων, θεαματικών σταλακτιτών και σταλαγμιτών. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι στους 12°C, με την υγρασία να φτάνει το 80%, εκτός από ένα δωμάτιο όπου η θερμοκρασία είναι πάντα στους 15 βαθμούς. Η μορφολογία της σπηλιάς αποτελείται από μία κύρια αίθουσα με έξι αίθουσες διαφόρων μεγεθών και τρεις πλευρικές γκαλερί γύρω της. Η κύρια γκαλερί αποτελείται από έξι αίθουσες, διαφόρων μεγεθών, με τη μεγαλύτερη, το λεγόμενο Arc Hall, να έχει μήκος 128 μέτρα, πλάτος 58 και ύψος 21.
Οι προϊστορικές τοιχογραφίες έχουν εκτιμηθεί ότι έγιναν μεταξύ 10.000 και 8.000 χρόνια πριν. Τα σχέδια αντιπροσωπεύουν σημαντικά γεγονότα της κοινωνίας που κατείχαν το σπήλαιο της Μαγούρας: θρησκευτικές τελετές, σκηνές κυνηγιού και απεικονίσεις θεοτήτων* που είναι μοναδικά στη βαλκανική χερσόνησο (*γνήσιες ακριβείς περιγραφές από την wikipedia). Οι θεότητες σχεδιασμένες με αρκετά μεγαλύτερο κεφάλι και μεγάλα μαύρα μάτια ξεχωρίζουν εύκολα από τις ανθρώπινες οντότητες, τα ζώα αλλά και άλλα διάφορα γεωμετρικά στοιχεία που χαρακτηρίζονται από τους αρχαιολόγους ως αστρονομικά σύμβολα. Ο χορός γονιμότητας και η τελετή κυνηγιού είναι από τους μεγαλύτερους, πιο καλοδιατηρημένους και πιο αξιόλογους πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους. Οι συγκεκριμένοι πίνακες, μάλιστα, έχουν μεγάλη ομοιότητα με εκείνους της Grotta dei Cervi στην Ιταλία, οι οποίοι έχουν εξαιρετική έκφραση και καλλιτεχνικό βάθος και θεωρούνται τα σημαντικότερα έργα τέχνης της ευρωπαϊκής μετα-παλαιολιθικής εποχής.
Το 1984, η περιοχή περιήλθε στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Πριν από το 1993, το σπήλαιο δεν προστατευόταν και υπήρχε ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Για το λόγο αυτό, μερικά από τα σχέδια έχουν βανδαλιστεί και υπάρχουν γρατσουνιές στους τοίχους, από ανθρώπους που κοιμόντουσαν εκεί ή από το κοινό μικρών αυτοσχέδιων συναυλιών. Στις μέρες μας, το σπήλαιο φυλάσσεται και είναι πλέον ανοιχτό όλο το χρόνο από την αρχαιολογική υπηρεσία της Βουλγαρίας. Πλέον, η ξενάγηση γίνεται μόνο με την παρουσία ξεναγού και την πληρωμή ενός μικρού τέλους.
Παρακάτω, ακολουθεί η φωτογράφιση μίας ξενάγησης που περιλαμβάνει στις τελευταίες φωτογραφίες τα επίμαχα σχέδια των θεοτήτων που σχεδίαζαν οι γηγενείς κάτοικοι της σπηλιάς πριν από περίπου 10000 χρόνια:
Το σπήλαιο της Μαγούρας βρίσκεται στη βορειοδυτική Βουλγαρία κοντά στο χωριό Rabisha, 25 χλμ από την πόλη Belogradchik, στην επαρχία Vidin (43°43′40″N 22°34′58″E). Σχηματίστηκε στο ασβεστολιθικό λόφο Rabisha Hill, 461 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πριν από 15 εκατομμύρια χρόνια. Το συνολικό μήκος του συγκροτήματος των σπηλαίων μέσα στο λόφο είναι 2,5 χλμ, συμπεριλαμβανομένων εντυπωσιακών φυσικών θόλων, θεαματικών σταλακτιτών και σταλαγμιτών. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι στους 12°C, με την υγρασία να φτάνει το 80%, εκτός από ένα δωμάτιο όπου η θερμοκρασία είναι πάντα στους 15 βαθμούς. Η μορφολογία της σπηλιάς αποτελείται από μία κύρια αίθουσα με έξι αίθουσες διαφόρων μεγεθών και τρεις πλευρικές γκαλερί γύρω της. Η κύρια γκαλερί αποτελείται από έξι αίθουσες, διαφόρων μεγεθών, με τη μεγαλύτερη, το λεγόμενο Arc Hall, να έχει μήκος 128 μέτρα, πλάτος 58 και ύψος 21.
Οι προϊστορικές τοιχογραφίες έχουν εκτιμηθεί ότι έγιναν μεταξύ 10.000 και 8.000 χρόνια πριν. Τα σχέδια αντιπροσωπεύουν σημαντικά γεγονότα της κοινωνίας που κατείχαν το σπήλαιο της Μαγούρας: θρησκευτικές τελετές, σκηνές κυνηγιού και απεικονίσεις θεοτήτων* που είναι μοναδικά στη βαλκανική χερσόνησο (*γνήσιες ακριβείς περιγραφές από την wikipedia). Οι θεότητες σχεδιασμένες με αρκετά μεγαλύτερο κεφάλι και μεγάλα μαύρα μάτια ξεχωρίζουν εύκολα από τις ανθρώπινες οντότητες, τα ζώα αλλά και άλλα διάφορα γεωμετρικά στοιχεία που χαρακτηρίζονται από τους αρχαιολόγους ως αστρονομικά σύμβολα. Ο χορός γονιμότητας και η τελετή κυνηγιού είναι από τους μεγαλύτερους, πιο καλοδιατηρημένους και πιο αξιόλογους πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους. Οι συγκεκριμένοι πίνακες, μάλιστα, έχουν μεγάλη ομοιότητα με εκείνους της Grotta dei Cervi στην Ιταλία, οι οποίοι έχουν εξαιρετική έκφραση και καλλιτεχνικό βάθος και θεωρούνται τα σημαντικότερα έργα τέχνης της ευρωπαϊκής μετα-παλαιολιθικής εποχής.
Το 1984, η περιοχή περιήλθε στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Πριν από το 1993, το σπήλαιο δεν προστατευόταν και υπήρχε ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Για το λόγο αυτό, μερικά από τα σχέδια έχουν βανδαλιστεί και υπάρχουν γρατσουνιές στους τοίχους, από ανθρώπους που κοιμόντουσαν εκεί ή από το κοινό μικρών αυτοσχέδιων συναυλιών. Στις μέρες μας, το σπήλαιο φυλάσσεται και είναι πλέον ανοιχτό όλο το χρόνο από την αρχαιολογική υπηρεσία της Βουλγαρίας. Πλέον, η ξενάγηση γίνεται μόνο με την παρουσία ξεναγού και την πληρωμή ενός μικρού τέλους.
Παρακάτω, ακολουθεί η φωτογράφιση μίας ξενάγησης που περιλαμβάνει στις τελευταίες φωτογραφίες τα επίμαχα σχέδια των θεοτήτων που σχεδίαζαν οι γηγενείς κάτοικοι της σπηλιάς πριν από περίπου 10000 χρόνια:
