ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ, ΝΕΡΑΙΔΕΣ, ΞΩΤΙΚΑ, ΑΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΞΩΓΗΙΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ!

«You can’t stand up to the night, until you understand what’s hiding in its shadows». Charles de Lint

Στη σύγχρονη εποχή συχνά ακούμε για αναφορές ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι είδαν εξωγήινα όντα και ήρθαν σε επαφή μαζί τους. Οι αναφορές ποικίλουν, από απλή θέαση τέτοιων πλασμάτων, μέχρι την υποβολή ανθρώπων σε κάποιου είδους εξετάσεις εντός και εκτός των διαστημικών σκαφών, σε εγκυμοσύνες, εμφυτεύματα, κάποιου είδους επικοινωνία μαζί τους (λεκτική ή τηλεπαθητική) και χάσιμο της αίσθησης του χρόνου. Εύλογα αναρωτιέται κανείς τι είναι αυτό το περίεργο φαινόμενο που καταγράφεται τα τελευταία 60 χρόνια από την πρώτη επίσημα καταγεγραμμένη απαγωγή των Barney και Betty Hill στις ΗΠΑ το 1961. Αναφορές όμως για περίεργα πλάσματα και απαγωγές ανθρώπων από αυτά έχουμε και στις λαογραφικές διηγήσεις για νεράιδες, ξωτικά και δαίμονες. Στις αρπαγές εκείνες των περασμένων χρόνων βρίσκουμε πολλά κοινά σημεία με τις σύγχρονες, όπως φώτα ή ήχους που συνοδεύουν την εμφάνιση των όντων, χάσιμο της αίσθησης του χρόνου, αίσθημα παράλυσης, απώλεια μνήμης, σύγχυση ή και επαναλαμβανόμενες αρπαγές. Επομένως, προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο τελικά μιλάμε για το ίδιο ακριβώς φαινόμενο που απλώς αλλάζει ερμηνευτικά στο πέρασμα των χρόνων.

…αρθρογραφεί η ερευνήτρια πολιτισμικής ανθρωπολογίας και λαογραφίας Δήμητρα Καλλινίκου, dimitramkallinikou@hotmail.com

Το πρώτο μισό του 20ου αιώνα ο άνθρωπος προσπαθούσε να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να βγει έξω από την Γη, να την παρατηρήσει και να «αγγίξει» το αχανές διάστημα. Οι Wilbur και Orville Wright έκαναν την πρώτη πτήση με ανεμόπτερο στις 17 Δεκέμβρη του 1903 και ο Chuck Yeager έσπασε το 1947 το φράγμα του ήχου. Ο πρώτος δορυφόρος Sputnik 1, εκτοξεύθηκε 4 Οκτωβρίου του 1957 από την Σοβιετική Ένωση σηματοδοτώντας την διαστημική εποχή όπως την ξέρουμε σήμερα. Από εκεί και έπειτα ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη το 1969 και κατάφερε πλέον να βλέπει το σύμπαν μέσα από τους σύγχρονους δορυφόρους και τα τηλεσκόπια του. Ο κινηματογράφος επίσης συμβάδισε με την ανάγκη του ανθρώπου για την εξερεύνηση του διαστήματος με πρωταγωνιστές πλάσματα από άλλους πλανήτες με καλούς και κακούς σκοπούς για τον άνθρωπο. Το ίδιο συνέβη με την κυκλοφορία κόμικς και βιβλίων που παρουσίαζαν τα εξωγήινα πλάσματα ως ανθρωπόμορφα αλλά και ως τέρατα. Η κοινωνία πέρασε στην διαστημική εποχή, άρχισαν οι θεάσεις UFOs, η αναφορά σε επισκέπτες από το διάστημα και η εξοικείωση με το ότι μάλλον δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Οι αναφορές πλήθαιναν και το φαινόμενο άρχισε να ερευνάται. Στον χώρο της έρευνας των UFOs χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Hyneck, που χαρακτηρίζει το είδος της επαφής με ένα ΑΤΙΑ και τα όντα που σχετίζονται με αυτό. Η θέαση εξωγήινων όντων χαρακτηρίζεται ως επαφή τρίτου τύπου, ενώ η απαγωγή από αυτά ως τετάρτου τύπου. Το χαρακτηριστικό της κλίμακας είναι πως συμπεριλαμβάνει την θέαση εξωγήινων πλασμάτων και χωρίς την προϋπόθεση της θέασης ενός UFO…
Άραγε τι συμβαίνει; Έρχονται εξωγήινα όντα και μας παρατηρούν; Είναι όντως καινούριο το φαινόμενο να βλέπουν οι άνθρωποι περίεργα πλάσματα και να έρχονται σε επαφή μαζί τους; Ή αυτά τα πλάσματα αναφέρονται τελικά μέσα στους αιώνες και η προέλευση τους αποδίδεται κάθε εποχή διαφορετικά; Καλικάντζαροι, νεράιδες, ξωτικά και άλλα παρόμοια πλάσματα είναι τα ονομαζόμενα εξωγήινα όντα της διαστημικής εποχής του σήμερα;
Ένα σκαλοπάτι χρονικά πριν την διαστημική εποχή βρίσκουμε έναν μάλλον γοητευτικό κόσμο αυτόν της λαογραφίας, που περιέχει αναρίθμητες αναφορές πλασμάτων όπως ξωτικά, νεράιδες, αερικά, στοιχειά και δαιμονικά όντα με απαρχές στην αρχαιότητα. Οι αναφορές αυτές...

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου, στο 11ο τεύχος του ΔΩΡΕΑΝ περιοδικού eT, πατώντας το παρακάτω λινκ: https://issuu.com/greekuforeview/docs/et_magazine_11/18