ΤΑ ΖΩΑ, ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ Α.Τ.Ι.Α. .
Τα ζώα είναι οι καλύτεροι ανιχνευτές ΑΤΙΑ που διαθέτουμε, λόγω των ελεύθερων αισθήσεών τους και της ευαισθησίας τους στις ατμοσφαιρικές διακυμάνσεις του οργονοτικού δυναμικού, οι οποίες προκαλούνται είτε από διαστημόπλοια, είτε από έντονα ενεργειακά φορτισμένα βιολογικά ΑΤΙΑ, δηλαδή, πλάσματα. Πάρα πολλά επεισόδια με ζώα που έχουν απαχθεί ή κατασπαραχτεί ενισχύουν την πιθανότητα κάποια τέτοια πλάσματα, όταν λειτουργούν στη δική μας πολικότητα και πυκνότητα, να λεηλατούν συνηθισμένες γήινες πηγές τροφής.
Η θωράκιση του μηχανιστή ερευνητή, οι δεδομένες προκαταλήψεις του και οι τερατώδεις παραλείψεις στην κοσμοθεωρία του, δεν του επιτρέπουν να δει ότι, όσον αφορά στα ζώα, υπάρχει μία καθαρή αλληλεπίδραση με τα ΑΤΙΑ, η οποία δεν θα ήταν δυνατή με τα θωρακισμένα ανθρώπινα όντα. Η χρόνια μυϊκή συστολή, η διαστρεβλωμένη αντιληπτικότητα και τα μπλοκαρισμένα συναισθήματα, δεν αφορούν στα ζώα. Η αντιληπτική ικανότητά τους είναι λειτουργικά ενιαία και όχι μπλοκαρισμένη ή διαιρεμένη. Έτσι, ανταποκρίνονται άμεσα στις επιρροές των αιθερικών δυνάμεων, αντί να αντιδρούν και, τελικά να αποκόβονται απ αυτές.
Ο διακεκριμένος Βρετανός συγγραφέας και γλωσσολόγος Γκόρντον Κρέϊτον, διαθέτει θαυμαστή ικανότητα να κοιτάζει τέτοιου είδους γεγονότα κατά πρόσωπο.
Καταρτίζοντας έναν κατάλογο με τις επιδράσεις των ΑΤΙΑ σε ζώα, πουλιά και μικρότερα πλάσματα, γράφει:
"Μου προκαλεί εντύπωση ο τεράστιος και απόλυτος τρόμος που καταλαμβάνει τα ζώα και τα πουλιά στην παρουσία των ΑΤΙΑ. Εάν τα φαινόμενα ΑΤΙΑ οφείλονται σε κάποιον προϋπάρχοντα από πολύ παλιά περιβαλλοντικό παράγοντα, που υπήρχε στη Γη και στην ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, θα σκεφτόταν κανείς ότι τα ζώα και τα πουλιά θα έπρεπε να έχουν αναπτύξει, μέσα στην πάροδο των αιώνων, και να διαθέτουν πλέον κάποιο είδος οικειότητας ή ανοχής σε έναν τέτοιο περιβαλλοντικό παράγοντα, ακόμα κι αν - όπως οι περισσότεροι υποθέτουν - αυτό που τα αναστατώνει τόσο πολύ είναι κάποιου είδους εκπομπή VHF (Πολύ Υψηλή Συχνότητα). Μπορώ κάλλιστα να πιστέψω ότι συχνά φαίνεται να εμπλέκεται αυτή η παράμετρος. Όμως, προς το παρόν, μου φαίνεται ότι δεν δικαιολογεί τόση δυσφορία και τρόμο που δείχνουν τα πουλιά και τα ζώα". Στη συνέχεια ο Κρέϊτον θέτει το ερώτημα που προκύπτει φυσιολογικά απ'όλα αυτά:
"Μπορεί άραγε αυτός ο τρόμος να είναι κάτι πολύ πιο θεμελιώδες και στοιχειώδες, που πιθανόν πηγάζει από την ενστικτώδη γνώση των γήινων ζώων και πουλιών ότι το "φαινόμενο των ΑΤΙΑ" - ή ένα μέρος του - σχετίζεται με κάποια δύναμη ή δράση απόλυτα ξένη και εχθρική προς τα πλάσματα του κόσμου μας; Μία δύναμη ή δράση, της οποίας η έλευση δεν μπορεί παρά να φέρει τη διάλυση, την καταστροφή ή και το θάνατό τους;"
Τέτοιο τρόμο εκδηλώνουν φυσιολογικά τα μικρότερα και πιο ευάλωτα είδη, που τρέχουν για να σωθούν όταν τους επιτίθενται πεινασμένα αρπακτικά. Τα ζώα, όταν κινδυνεύουν, γνωρίζουν, ενστικτωδώς ότι απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα. Η ευαισθησία τους σε όλα τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο οργονοενεργειακό περίβλημα της Γης - στο αιθερικό συνεχές - αναμφισβήτητα εκτείνεται και στην αίσθηση όλων όσων εμπεριέχονται ή εκδηλώνονται στο ενεργειακό σώμα του επιτιθέμενου λιονταριού. Γνωρίζουν ότι κυριολεκτικά θα τα κομματιάσει. Τέτοιες αντιδράσεις ακολουθούν την εμφάνιση των ΑΤΙΑ, όπως καταγράφονται στον κατάλογο του Κρέϊτον."
(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Κοσμικός Παλμός της Ζωής". Συγγραφέας: Τρέβορ Τζέϊμς Κόνσταμπλ. Μετάφραση: Ελισάβετ Διονυσίου. Εκδόσεις Εισέλιξη.)
Η θωράκιση του μηχανιστή ερευνητή, οι δεδομένες προκαταλήψεις του και οι τερατώδεις παραλείψεις στην κοσμοθεωρία του, δεν του επιτρέπουν να δει ότι, όσον αφορά στα ζώα, υπάρχει μία καθαρή αλληλεπίδραση με τα ΑΤΙΑ, η οποία δεν θα ήταν δυνατή με τα θωρακισμένα ανθρώπινα όντα. Η χρόνια μυϊκή συστολή, η διαστρεβλωμένη αντιληπτικότητα και τα μπλοκαρισμένα συναισθήματα, δεν αφορούν στα ζώα. Η αντιληπτική ικανότητά τους είναι λειτουργικά ενιαία και όχι μπλοκαρισμένη ή διαιρεμένη. Έτσι, ανταποκρίνονται άμεσα στις επιρροές των αιθερικών δυνάμεων, αντί να αντιδρούν και, τελικά να αποκόβονται απ αυτές.
Ο διακεκριμένος Βρετανός συγγραφέας και γλωσσολόγος Γκόρντον Κρέϊτον, διαθέτει θαυμαστή ικανότητα να κοιτάζει τέτοιου είδους γεγονότα κατά πρόσωπο.
Καταρτίζοντας έναν κατάλογο με τις επιδράσεις των ΑΤΙΑ σε ζώα, πουλιά και μικρότερα πλάσματα, γράφει:
"Μου προκαλεί εντύπωση ο τεράστιος και απόλυτος τρόμος που καταλαμβάνει τα ζώα και τα πουλιά στην παρουσία των ΑΤΙΑ. Εάν τα φαινόμενα ΑΤΙΑ οφείλονται σε κάποιον προϋπάρχοντα από πολύ παλιά περιβαλλοντικό παράγοντα, που υπήρχε στη Γη και στην ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, θα σκεφτόταν κανείς ότι τα ζώα και τα πουλιά θα έπρεπε να έχουν αναπτύξει, μέσα στην πάροδο των αιώνων, και να διαθέτουν πλέον κάποιο είδος οικειότητας ή ανοχής σε έναν τέτοιο περιβαλλοντικό παράγοντα, ακόμα κι αν - όπως οι περισσότεροι υποθέτουν - αυτό που τα αναστατώνει τόσο πολύ είναι κάποιου είδους εκπομπή VHF (Πολύ Υψηλή Συχνότητα). Μπορώ κάλλιστα να πιστέψω ότι συχνά φαίνεται να εμπλέκεται αυτή η παράμετρος. Όμως, προς το παρόν, μου φαίνεται ότι δεν δικαιολογεί τόση δυσφορία και τρόμο που δείχνουν τα πουλιά και τα ζώα". Στη συνέχεια ο Κρέϊτον θέτει το ερώτημα που προκύπτει φυσιολογικά απ'όλα αυτά:
"Μπορεί άραγε αυτός ο τρόμος να είναι κάτι πολύ πιο θεμελιώδες και στοιχειώδες, που πιθανόν πηγάζει από την ενστικτώδη γνώση των γήινων ζώων και πουλιών ότι το "φαινόμενο των ΑΤΙΑ" - ή ένα μέρος του - σχετίζεται με κάποια δύναμη ή δράση απόλυτα ξένη και εχθρική προς τα πλάσματα του κόσμου μας; Μία δύναμη ή δράση, της οποίας η έλευση δεν μπορεί παρά να φέρει τη διάλυση, την καταστροφή ή και το θάνατό τους;"Τέτοιο τρόμο εκδηλώνουν φυσιολογικά τα μικρότερα και πιο ευάλωτα είδη, που τρέχουν για να σωθούν όταν τους επιτίθενται πεινασμένα αρπακτικά. Τα ζώα, όταν κινδυνεύουν, γνωρίζουν, ενστικτωδώς ότι απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα. Η ευαισθησία τους σε όλα τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο οργονοενεργειακό περίβλημα της Γης - στο αιθερικό συνεχές - αναμφισβήτητα εκτείνεται και στην αίσθηση όλων όσων εμπεριέχονται ή εκδηλώνονται στο ενεργειακό σώμα του επιτιθέμενου λιονταριού. Γνωρίζουν ότι κυριολεκτικά θα τα κομματιάσει. Τέτοιες αντιδράσεις ακολουθούν την εμφάνιση των ΑΤΙΑ, όπως καταγράφονται στον κατάλογο του Κρέϊτον."
(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Κοσμικός Παλμός της Ζωής". Συγγραφέας: Τρέβορ Τζέϊμς Κόνσταμπλ. Μετάφραση: Ελισάβετ Διονυσίου. Εκδόσεις Εισέλιξη.)