ΥΛΗ, ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ.
Ύλη και ο χρόνος δεν γίνεται να μην συνυπάρχουν. Οι αδιάκοπες μεταμορφώσεις της ύλης δεν είναι παρά οι μορφές του χωροχρόνου.
Τα όντα που αυτοκλείουν από τη σύλληψή τους στη φύση τους την αιτία θανάτου τους, μπαίνουν στο σκηνικό του χρόνου και ζουν για λίγο αποτελώντας μορφή του.
Σύμπαν και νοημοσύνη είναι αλληλένδετα. H κατεύθυνση της κίνησης της ζωής προς το θάνατο προσφέρει στο χρόνο σάρκωση ,σώμα και ευφυΐα. Κάθε ένας από εμάς ενσαρκώνει μια νοητική οντότητα χρόνου, που εμπεριέχει ωστόσο εντός του, το μηχανισμό αυτοκαταστροφής του.
Η σύνθεση της φύσης και της χημείας είναι ένα πέρασμα του χωροχρόνου σε μια ανώτερη κατάσταση.
Η νοημοσύνη είναι η νίκη του κόσμου στην αντίφαση της άπειρης άνοιας.
Αποτελούμε μοναδικότητες ύψιστης χωροχρονικής ποιότητας. Είμαστε οι εξαίρετοι του κόσμου. Κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελεί μια κορυφαία μορφή κοσμικής πολυπλοκότητας. Είναι μια ενσωματωμένη οντότητα στο κοινωνικό σύστημα, που ανήκει στο διανοητικό δίκτυο του πλανήτη.
Ο πλανήτης με τη σειρά του αποτελούμενος από αναρίθμητα φυσικά συστήματα ζώσεις ύλης, συμμετέχει στον παγκόσμιο υπέρ-νού.
Η γη μοιάζει να είναι και η ίδια ζωντανό ον ,που κινείται στο χωροχρόνο αποτελούμενη από ένα πλήθος αυτοεπενδυτικών περιστροφών ζωικών συστημάτων σπάνιας πολυπλοκότητας.
Στη φυσική η θεωρία της “Δικτυωτής Προσέγγισης”, έχει στόχο την ολική περιγραφή των συστημάτων, θεωρώντας το σύμπαν, μια αδιάσπαστη ολότητα που όλα τα μέρη της συνδέονται με κρίκους. H φιλοσοφία της δικτυωτής προσέγγισης υπερβαίνει τις βασικές δομές των στοιχείων και δεν δέχεται θεμελιώδης μαθηματικές σταθερές .
Με άλλα λόγια περιγράφει το σύμπαν, σαν ένα χωροχρονικό δίκτυο αλληλοσχετιζόμενων συμβάντων, που στους κορυφαίους υλοενεργειακούς σχηματισμούς του, δημιουργεί ένα πλήθος αυτοεπενδυτικών περιστροφών, που εκφράζουν ζωή και νοημοσύνη.
Τίποτα δεν χάνεται από αυτό το ολικό κοσμικό σύστημα. H ζωή και η νοημοσύνη αν καταστραφούν, θα δημιουργηθούν κάπου αλλού. (Έρευνα: Τούλα Μπαρνασά)
Τα όντα που αυτοκλείουν από τη σύλληψή τους στη φύση τους την αιτία θανάτου τους, μπαίνουν στο σκηνικό του χρόνου και ζουν για λίγο αποτελώντας μορφή του.
Σύμπαν και νοημοσύνη είναι αλληλένδετα. H κατεύθυνση της κίνησης της ζωής προς το θάνατο προσφέρει στο χρόνο σάρκωση ,σώμα και ευφυΐα. Κάθε ένας από εμάς ενσαρκώνει μια νοητική οντότητα χρόνου, που εμπεριέχει ωστόσο εντός του, το μηχανισμό αυτοκαταστροφής του.
Η σύνθεση της φύσης και της χημείας είναι ένα πέρασμα του χωροχρόνου σε μια ανώτερη κατάσταση.
Η νοημοσύνη είναι η νίκη του κόσμου στην αντίφαση της άπειρης άνοιας.
Αποτελούμε μοναδικότητες ύψιστης χωροχρονικής ποιότητας. Είμαστε οι εξαίρετοι του κόσμου. Κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελεί μια κορυφαία μορφή κοσμικής πολυπλοκότητας. Είναι μια ενσωματωμένη οντότητα στο κοινωνικό σύστημα, που ανήκει στο διανοητικό δίκτυο του πλανήτη.
Ο πλανήτης με τη σειρά του αποτελούμενος από αναρίθμητα φυσικά συστήματα ζώσεις ύλης, συμμετέχει στον παγκόσμιο υπέρ-νού.
Η γη μοιάζει να είναι και η ίδια ζωντανό ον ,που κινείται στο χωροχρόνο αποτελούμενη από ένα πλήθος αυτοεπενδυτικών περιστροφών ζωικών συστημάτων σπάνιας πολυπλοκότητας.
Στη φυσική η θεωρία της “Δικτυωτής Προσέγγισης”, έχει στόχο την ολική περιγραφή των συστημάτων, θεωρώντας το σύμπαν, μια αδιάσπαστη ολότητα που όλα τα μέρη της συνδέονται με κρίκους. H φιλοσοφία της δικτυωτής προσέγγισης υπερβαίνει τις βασικές δομές των στοιχείων και δεν δέχεται θεμελιώδης μαθηματικές σταθερές .
Με άλλα λόγια περιγράφει το σύμπαν, σαν ένα χωροχρονικό δίκτυο αλληλοσχετιζόμενων συμβάντων, που στους κορυφαίους υλοενεργειακούς σχηματισμούς του, δημιουργεί ένα πλήθος αυτοεπενδυτικών περιστροφών, που εκφράζουν ζωή και νοημοσύνη.
Τίποτα δεν χάνεται από αυτό το ολικό κοσμικό σύστημα. H ζωή και η νοημοσύνη αν καταστραφούν, θα δημιουργηθούν κάπου αλλού. (Έρευνα: Τούλα Μπαρνασά)