ΟΙ ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ UFO TOY ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ.
Ο αγαπημένος τραγουδιστής, Ρόμπερτ Ουίλιαμς αγαπήθηκε όσο λίγοι στη δεκαετία των 70’s. Μέσα από το συγκρότημα των Poll, αλλά και με τις σόλο επιτυχίες του, ξεχώρισε ανάμεσα σε άλλους καλλιτέχνες της εποχής. Στις μνήμες του κόσμου, όμως, έχουν μείνει και οι δεκάδες τηλεοπτικές του εμφανίσεις σε εκπομπές με θέμα τα UFO αφού κάθε φορά αποδεχόταν τις προσκλήσεις των παρουσιαστών για να διηγηθεί τις δύο μοναδικές εμπειρίες στενής επαφής 1ου τύπου που είχε ζήσει το 1956 και το 1976.
Όπως ο ίδιος έχει αναφέρει: «Την πρώτη μου εμπειρία την είχα όταν ήμουν μόλις έξι ετών, το καλοκαίρι του 1956. Ήταν γύρω στις 3 το μεσημέρι και φτιάχναμε μ' ένα φίλο μου σφεντόνες στην Κυψέλη, που έμενα εκείνη την εποχή. Κάποια στιγμή που γύρισα το βλέμμα μου στον ουρανό είδα ένα μεταλλικό ασημί ΑΤΙΑ, που είχε το μέγεθος της Πανσελήνου. Γύρισα και είπα στο φίλο μου: "Πήγαινε να τηλεφωνήσεις αμέσως στην Αστυνομία, να τους πεις ότι υπάρχει ένας ιπτάμενος δίσκος στον ουρανό". Φυσικά η Αστυνομία δεν μας πήρε στα σοβαρά και εμείς συνεχίσαμε το παιχνίδι μας όταν βαρεθήκαμε να το παρατηρούμε. Όταν σκεφτόμουν το περιστατικό χρόνια αργότερα, όμως, αναρωτιόμουν πώς ήξερα ότι ήταν ιπτάμενος δίσκος και τι αντιπροσωπεύει αυτός ο όρος. Η δεύτερη εμπειρία μου ήταν το 1976. Καθώς επέστρεφα από τη Θεσσαλονίκη μ' ένα συνεργάτη μου, το Νίκο Μουρατίδη, στο ύψος του Καραβόμηλου παρατήρησα ένα μεταλλικό ασημί ιπτάμενο αντικείμενο που πετούσε εντυπωσιακά χαμηλά και στην αρχή νόμιζα ότι ήταν αεροπλάνο που έπεφτε. Αμέσως μετά όμως συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που βλέπαμε ήταν ένας ιπτάμενος δίσκος σε απόσταση μόλις 20 μέτρων από μας. Κόψαμε ταχύτητα και πριν προλάβουμε να σταματήσουμε, το ΑΤΙΑ εξαφανίστηκε στη συστάδα των δέντρων που υπάρχει στην αριστερή πλευρά του δρόμου.»
Όπως ο ίδιος έχει αναφέρει: «Την πρώτη μου εμπειρία την είχα όταν ήμουν μόλις έξι ετών, το καλοκαίρι του 1956. Ήταν γύρω στις 3 το μεσημέρι και φτιάχναμε μ' ένα φίλο μου σφεντόνες στην Κυψέλη, που έμενα εκείνη την εποχή. Κάποια στιγμή που γύρισα το βλέμμα μου στον ουρανό είδα ένα μεταλλικό ασημί ΑΤΙΑ, που είχε το μέγεθος της Πανσελήνου. Γύρισα και είπα στο φίλο μου: "Πήγαινε να τηλεφωνήσεις αμέσως στην Αστυνομία, να τους πεις ότι υπάρχει ένας ιπτάμενος δίσκος στον ουρανό". Φυσικά η Αστυνομία δεν μας πήρε στα σοβαρά και εμείς συνεχίσαμε το παιχνίδι μας όταν βαρεθήκαμε να το παρατηρούμε. Όταν σκεφτόμουν το περιστατικό χρόνια αργότερα, όμως, αναρωτιόμουν πώς ήξερα ότι ήταν ιπτάμενος δίσκος και τι αντιπροσωπεύει αυτός ο όρος. Η δεύτερη εμπειρία μου ήταν το 1976. Καθώς επέστρεφα από τη Θεσσαλονίκη μ' ένα συνεργάτη μου, το Νίκο Μουρατίδη, στο ύψος του Καραβόμηλου παρατήρησα ένα μεταλλικό ασημί ιπτάμενο αντικείμενο που πετούσε εντυπωσιακά χαμηλά και στην αρχή νόμιζα ότι ήταν αεροπλάνο που έπεφτε. Αμέσως μετά όμως συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που βλέπαμε ήταν ένας ιπτάμενος δίσκος σε απόσταση μόλις 20 μέτρων από μας. Κόψαμε ταχύτητα και πριν προλάβουμε να σταματήσουμε, το ΑΤΙΑ εξαφανίστηκε στη συστάδα των δέντρων που υπάρχει στην αριστερή πλευρά του δρόμου.»