Α.Τ.Ι.Α. ΣΤΟΝ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΥΛΙΟΥ, 11/10/1954.
Το 1954, ο Ηλίας Βογιατζής, άνθρωπος μορφωμένος και σοβαρός, κάτοικος του χωριού Άγιος Γεώργιος του Πηλίου, ανέφερε στις Αρχές ότι είχε δει το απόγευμα της 11ης Οκτωβρίου στον ουρανό, πάνω από την κορυφή του Όρους Όρθρυος, ένα τεράστιο και φωτεινότατο ιπτάμενο πούρο, το οποίο κινούνταν με κατεύθυνση από δυτικά προς τα ανατολικά. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του Βογιατζή, το άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο κινούνταν στον ουρανό με μικρή ταχύτητα και μετά από λίγο, εξαφανίστηκε. Επέμενε ιδιαιτέρως στην αφήγησή του και απέκλειε με επιμονή το γεγονός να είχε ξεγελαστεί από κάποιον αερόλιθο ή διάττοντα αστέρα.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ», στις 13/10/1954.
Ο πενηντάχρονος Ηλίας Βογιατζής έχαιρε της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης των συγχωριανών του, οι οποίοι τον περιέγραφαν ως ένα «σεμνό, σοβαρό, καλό νοικοκύρη και μετρημένο άνθρωπο». Έτσι, όταν ανέφερε την εμπειρία που βίωσε, η αναστάτωση που προκλήθηκε ήταν δικαιολογημένη, λόγω της εγκυρότητας της πηγής. Ο Βογιατζής ανέφερε ότι ένα απόγευμα παρατήρησε στον ουρανό πάνω από το Όρος Όθρυς ένα φωτεινό αντικείμενο, που έμοιαζε με τεράστιο πούρο. Το άγνωστο αντικείμενο κινούνταν με κατεύθυνση από ανατολικά προς τα δυτικά και εξαφανίστηκε στον ορίζοντα. Σε συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ», Διονύση Αβραμόπουλο, ανέφερε ότι στις 11 Οκτωβρίου, περίπου στις 7 το απόγευμα, γύριζε από το κτήμα του στα Κανάλια. Σε απόσταση πεντακοσίων περίπου μέτρων από το χωριό, έστρεψε το βλέμμα του προς τον ουρανό. Ένα τεράστιο φωτεινό αντικείμενο του τράβηξε την προσοχή.
«Κινούνταν με ταχύτητα αεροπλάνου, που όταν βρίσκεται σε μεγάλο ύψος, φαίνεται πως δεν τρέχει με μεγάλη ταχύτητα. Ο χρόνος της φωτεινής του διαδρομής, μου έδωσε τον καιρό ν’ αντιληφθώ ακριβώς το σχήμα του και να μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς. Ήταν σαν τους επιμήκεις κινούμενους στόχους αντιαεροπορικής βολής. Δε φαινόταν να έχει ουρά και κινούνταν οριζοντίως πάνω από την Όθρυ με ανατολική κατεύθυνση, προς το άνοιγμα του Παγασητικού. Υπολογίζω ότι το μήκος του έφτανε τις δέκα με δώδεκα σεληνιακές διαμέτρους. Το ύψος που κινούνταν, θα πρέπει να υπερέβαινε τα πέντε χιλιάδες μέτρα, ενώ η διάρκεια ορατότητας δε νομίζω ότι ήταν μεγαλύτερη των δέκα δευτερολέπτων. Κατ’ αρχήν και αστραπιαίως, μού δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πρόκειται περί ιπτάμενου δίσκου, αλλά το επιμήκες του σχήματος-σαν πελώριο ακριβώς πούρο-μου μετέβαλλε τη σκέψη. Υπολόγισα ακόμα μήπως πρόκειται για «διάττοντα αστέρα». Αλλά είναι γνωστή η λοξή ή κατακόρυφη τροχιά που παίρνει ο διάττων. Κάποιος συγχωριανός μου μού είπε μήπως ήταν φωτοβολίδα που ρίχτηκε από το αεροδρόμιο της Αγχιάλου. Όλοι όμως ξέρουμε την κλίση των φωτοβολίδων και τα χρώματα που παρουσιάζουν. Συγκεκριμένα, μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο να προσδιορίσω, εάν το φωτεινό αντικείμενο που είδα-και το οποίο εξαφανίστηκε απότομα-ήταν ένα αστρονομικό φαινόμενο. Ούτε εάν ήταν λαμπερό μετέωρο άλλου πλανήτη. Ακόμη περισσότερο, το μυαλό μου δε μπορεί να συλλάβει μήπως ήταν καινούργια επιστημονική επινόηση, άγνωστη μέχρι τώρα. Οπωσδήποτε υποστηρίζω ότι είδα αυτό το φαινόμενο, ανεξήγητο βέβαια σε μένα, αλλά εκπληκτικό και πρωτοφανές. Το ίδιο βράδυ ανέφερα το γεγονός στους συγχωριανούς μου. Μάλιστα, ο γεωπόνος κ. Χατζηγεωργίου μού είπε ότι και ο ίδιος αντιλήφθηκε την ίδια ώρα το φωτεινό αυτό σώμα, αλλά ώσπου να το παρατηρήσει, εξαφανίστηκε και δεν έδωσε σημασία».
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 16/10/1954.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ», στις 13/10/1954.
Ο πενηντάχρονος Ηλίας Βογιατζής έχαιρε της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης των συγχωριανών του, οι οποίοι τον περιέγραφαν ως ένα «σεμνό, σοβαρό, καλό νοικοκύρη και μετρημένο άνθρωπο». Έτσι, όταν ανέφερε την εμπειρία που βίωσε, η αναστάτωση που προκλήθηκε ήταν δικαιολογημένη, λόγω της εγκυρότητας της πηγής. Ο Βογιατζής ανέφερε ότι ένα απόγευμα παρατήρησε στον ουρανό πάνω από το Όρος Όθρυς ένα φωτεινό αντικείμενο, που έμοιαζε με τεράστιο πούρο. Το άγνωστο αντικείμενο κινούνταν με κατεύθυνση από ανατολικά προς τα δυτικά και εξαφανίστηκε στον ορίζοντα. Σε συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ», Διονύση Αβραμόπουλο, ανέφερε ότι στις 11 Οκτωβρίου, περίπου στις 7 το απόγευμα, γύριζε από το κτήμα του στα Κανάλια. Σε απόσταση πεντακοσίων περίπου μέτρων από το χωριό, έστρεψε το βλέμμα του προς τον ουρανό. Ένα τεράστιο φωτεινό αντικείμενο του τράβηξε την προσοχή.
«Κινούνταν με ταχύτητα αεροπλάνου, που όταν βρίσκεται σε μεγάλο ύψος, φαίνεται πως δεν τρέχει με μεγάλη ταχύτητα. Ο χρόνος της φωτεινής του διαδρομής, μου έδωσε τον καιρό ν’ αντιληφθώ ακριβώς το σχήμα του και να μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς. Ήταν σαν τους επιμήκεις κινούμενους στόχους αντιαεροπορικής βολής. Δε φαινόταν να έχει ουρά και κινούνταν οριζοντίως πάνω από την Όθρυ με ανατολική κατεύθυνση, προς το άνοιγμα του Παγασητικού. Υπολογίζω ότι το μήκος του έφτανε τις δέκα με δώδεκα σεληνιακές διαμέτρους. Το ύψος που κινούνταν, θα πρέπει να υπερέβαινε τα πέντε χιλιάδες μέτρα, ενώ η διάρκεια ορατότητας δε νομίζω ότι ήταν μεγαλύτερη των δέκα δευτερολέπτων. Κατ’ αρχήν και αστραπιαίως, μού δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πρόκειται περί ιπτάμενου δίσκου, αλλά το επιμήκες του σχήματος-σαν πελώριο ακριβώς πούρο-μου μετέβαλλε τη σκέψη. Υπολόγισα ακόμα μήπως πρόκειται για «διάττοντα αστέρα». Αλλά είναι γνωστή η λοξή ή κατακόρυφη τροχιά που παίρνει ο διάττων. Κάποιος συγχωριανός μου μού είπε μήπως ήταν φωτοβολίδα που ρίχτηκε από το αεροδρόμιο της Αγχιάλου. Όλοι όμως ξέρουμε την κλίση των φωτοβολίδων και τα χρώματα που παρουσιάζουν. Συγκεκριμένα, μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο να προσδιορίσω, εάν το φωτεινό αντικείμενο που είδα-και το οποίο εξαφανίστηκε απότομα-ήταν ένα αστρονομικό φαινόμενο. Ούτε εάν ήταν λαμπερό μετέωρο άλλου πλανήτη. Ακόμη περισσότερο, το μυαλό μου δε μπορεί να συλλάβει μήπως ήταν καινούργια επιστημονική επινόηση, άγνωστη μέχρι τώρα. Οπωσδήποτε υποστηρίζω ότι είδα αυτό το φαινόμενο, ανεξήγητο βέβαια σε μένα, αλλά εκπληκτικό και πρωτοφανές. Το ίδιο βράδυ ανέφερα το γεγονός στους συγχωριανούς μου. Μάλιστα, ο γεωπόνος κ. Χατζηγεωργίου μού είπε ότι και ο ίδιος αντιλήφθηκε την ίδια ώρα το φωτεινό αυτό σώμα, αλλά ώσπου να το παρατηρήσει, εξαφανίστηκε και δεν έδωσε σημασία».
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 16/10/1954.
