Ο ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΕΥΡΩΠΗ, ΙΣΩΣ ΚΡΥΒΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΓΕΙΟ ΩΚΕΑΝΟ ΤΟΥ!
Η Ευρώπη ανακαλύφθηκε στις 7 Ιανουαρίου του 1610 από τον Γαλιλαίο, είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία, έχει σχεδόν σφαιρικό σώμα, διάμετρο 3.122 χιλιόμετρα και συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Δία σε μόλις 3 γήινες ημέρες, 13 ώρες, 14 λεπτά και 36 δευτερόλεπτα. Ο δορυφόρος διαθέτει μια αραιότατη ατμόσφαιρα από οξυγόνο και μία από τις πλέον λείες επιφάνειες στο Ηλιακό σύστημα. Οι επιστήμονες είναι σχετικά σίγουροι ότι πέρα από το παγωμένο περίβλημα του (θα μπορούσε να φτάνει τα 16 μίλια βάθος) υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός από νερό σε υγρή μορφή. Η παλιρροϊκή θερμότητα του δορυφόρου αποτρέπει το νερό να παγώσει και ίσως να παρέχει ενέργεια για ύπαρξη ζωής.
Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της Ευρώπης είναι -170°C (ελάχιστη -223°C, στους πόλους, και μέγιστη -148°C, στον ισημερινό) και έτσι το επιφανειακό νερό είναι μονίμως παγωμένο. Οι πρώτες ενδείξεις ενός υπόγειου ωκεανού ήρθαν από θεωρητικές επεξεργασίες της παλιρροϊκής θέρμανσης. Οι επιστημονικές ομάδες, οι αρμόδιες για τις εικόνες των διαστημοπλοίων Galileo και Voyager, υποστήριξαν ότι τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της Ευρώπης δικαιολογούν την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού. Παραπέρα, ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη του ωκεανού είναι το μαγνητικό πεδίο του δορυφόρου που αλληλεπιδρά με εκείνο του Δία και παράγει βαρυτικές εναλλαγές, άρα και γεωθερμική ενέργεια. Ο ωκεανός θα πρέπει να έχει αρκετά άλατα ώστε να είναι αγώγιμος, και πράγματι φασματοσκοπικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι τα σκούρα κόκκινα γραμμικά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια μπορεί να είναι πλούσια σε άλατα όπως το θειικό μαγνήσιο, που απέθεσε το νερό που ξεχύθηκε στην επιφάνεια. Τα γραμμικά στοιχεία της επιφάνειας που διακρίνονται στις φωτογραφίες και η σχεδόν πλήρης απουσία κρατήρων υποδεικνύουν μια «νεαρή» επιφάνεια που ανανεώνεται συνεχώς, πιθανότατα από το νερό που εκλύεται από το εσωτερικό. Παρατηρήσεις της επιφάνειας αποκαλύπτουν ότι η Ευρώπη φέρει μια εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα οξυγόνου. Αυτό το οξυγόνο ίσως παράγεται χημικά (μοριακό οξυγόνο) και διαλύεται στον ωκεανό, όπου θα μπορούσε να βοηθήσει σε βιολογικές διαδικασίες, ή να παράγεται από αυτές και να βγαίνει στην ατμόσφαιρα (βιολογικό οξυγόνο).
Το περιβάλλον μέσα στον υπόγειο ωκεανό της Ευρώπης πιθανότατα θα είναι παρόμοιο με εκείνο κοντά σε υδροθερμικούς πόρους στα βάθη των γήινων ωκεανών, ή με αυτό στη λίμνη Βοστόκ της Ανταρκτικής με τα εξωτικά μικρόβια. Η ζωή επομένως σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα μπορούσε να είναι παρόμοια με τη ζωή των υδρόβιων μικροβίων στη Γη. Ο καθηγητής Robert Pappalardo του Πανεπιστημίου του Κολοράντο είπε: «Ξοδέψαμε αρκετό χρόνο και προσπάθεια προσπαθώντας να καταλάβουμε αν ο Άρης είχε κάποτε ένα κατοικήσιμο περιβάλλον. Η Ευρώπη, ίσως, έχει σήμερα ένα κατοικήσιμο περιβάλλον. Χρειάζεται να το επιβεβαιώσουμε αυτό, αλλά η Ευρώπη έχει όλα τα συστατικά για τη ζωή, και όχι πριν από 4 δισεκατ. χρόνια, αλλά σήμερα». Ωστόσο, οι τελευταίες περικοπές στους προϋπολογισμούς των διαστημικών προγραμμάτων, τα τελευταία χρόνια, έχουν συντελέσει στο να απορριφθούν σχέδια για αποστολές...
Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της Ευρώπης είναι -170°C (ελάχιστη -223°C, στους πόλους, και μέγιστη -148°C, στον ισημερινό) και έτσι το επιφανειακό νερό είναι μονίμως παγωμένο. Οι πρώτες ενδείξεις ενός υπόγειου ωκεανού ήρθαν από θεωρητικές επεξεργασίες της παλιρροϊκής θέρμανσης. Οι επιστημονικές ομάδες, οι αρμόδιες για τις εικόνες των διαστημοπλοίων Galileo και Voyager, υποστήριξαν ότι τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της Ευρώπης δικαιολογούν την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού. Παραπέρα, ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη του ωκεανού είναι το μαγνητικό πεδίο του δορυφόρου που αλληλεπιδρά με εκείνο του Δία και παράγει βαρυτικές εναλλαγές, άρα και γεωθερμική ενέργεια. Ο ωκεανός θα πρέπει να έχει αρκετά άλατα ώστε να είναι αγώγιμος, και πράγματι φασματοσκοπικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι τα σκούρα κόκκινα γραμμικά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια μπορεί να είναι πλούσια σε άλατα όπως το θειικό μαγνήσιο, που απέθεσε το νερό που ξεχύθηκε στην επιφάνεια. Τα γραμμικά στοιχεία της επιφάνειας που διακρίνονται στις φωτογραφίες και η σχεδόν πλήρης απουσία κρατήρων υποδεικνύουν μια «νεαρή» επιφάνεια που ανανεώνεται συνεχώς, πιθανότατα από το νερό που εκλύεται από το εσωτερικό. Παρατηρήσεις της επιφάνειας αποκαλύπτουν ότι η Ευρώπη φέρει μια εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα οξυγόνου. Αυτό το οξυγόνο ίσως παράγεται χημικά (μοριακό οξυγόνο) και διαλύεται στον ωκεανό, όπου θα μπορούσε να βοηθήσει σε βιολογικές διαδικασίες, ή να παράγεται από αυτές και να βγαίνει στην ατμόσφαιρα (βιολογικό οξυγόνο).
Το περιβάλλον μέσα στον υπόγειο ωκεανό της Ευρώπης πιθανότατα θα είναι παρόμοιο με εκείνο κοντά σε υδροθερμικούς πόρους στα βάθη των γήινων ωκεανών, ή με αυτό στη λίμνη Βοστόκ της Ανταρκτικής με τα εξωτικά μικρόβια. Η ζωή επομένως σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα μπορούσε να είναι παρόμοια με τη ζωή των υδρόβιων μικροβίων στη Γη. Ο καθηγητής Robert Pappalardo του Πανεπιστημίου του Κολοράντο είπε: «Ξοδέψαμε αρκετό χρόνο και προσπάθεια προσπαθώντας να καταλάβουμε αν ο Άρης είχε κάποτε ένα κατοικήσιμο περιβάλλον. Η Ευρώπη, ίσως, έχει σήμερα ένα κατοικήσιμο περιβάλλον. Χρειάζεται να το επιβεβαιώσουμε αυτό, αλλά η Ευρώπη έχει όλα τα συστατικά για τη ζωή, και όχι πριν από 4 δισεκατ. χρόνια, αλλά σήμερα». Ωστόσο, οι τελευταίες περικοπές στους προϋπολογισμούς των διαστημικών προγραμμάτων, τα τελευταία χρόνια, έχουν συντελέσει στο να απορριφθούν σχέδια για αποστολές...
