Η ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΚΡΗΞΗ ΤΗΣ ΤΟΥΓΚΟΥΣΚΑ, ΤΟ 1908, ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΙΒΗΡΙΑ.
Στις 30 Ιουνίου του 1908, λίγο μετά τις 7 π.μ. στην κεντρική Σιβηρία, κοντά στον ποταμό Τουγκούσκα αγρότες, βοσκοί και κυνηγοί παρακολουθούσαν ένα στρογγυλό κυλινδρικό σώμα να διασχίζει τον ορίζοντα κάνοντας ελιγμούς πάνω από μια έρημη περιοχή τούνδρας και πευκοδάσους. Στις 7:17 το άγνωστο αντικείμενο εξερράγη καταστρέφοντας πλήρως μια περιοχή 2.000 τετρ.χλμ. Οι πυρκαγιές που ακολούθησαν κράτησαν αρκετές βδομάδες καταστρέφοντας άλλα 10.000 τ.χλμ. και η έκρηξη έγινε αισθητή σε ακτίνα χιλιάδων χιλιομέτρων.
Σε έρευνα στη περιοχή 19 χρόνια αργότερα (αφού η κυβέρνηση απαγόρευε να πραγματοποιηθούν έρευνες νωρίτερα) ο Λεονιτ Κουλικ του Ρωσικού μετεωρολογικού ινστιτούτου ήταν ο πρώτος που αντίκρισε έστω από απόσταση την απίστευτη καταστροφή στις "πήγες Ποντκαμενναγια Τουνκουσκα", αφού οι καιρικές συνθήκες δεν του επέτρεψαν να φτάσει στο σημείο της υποτιθέμενης πρόσκρουσης εκείνη τη χρονιά. Όμως, ο Κούλικ επέστρεψε την επόμενη (το 1928) για να επιβεβαιώσει ότι δεν βρέθηκε κανένας κρατήρας από πρόσκρουση στο σημείο που οι κορμοί των δέντρων ξεκίνησαν να ξεριζώνονται. Η επίσημη απάντηση του κράτους ήταν τελικά για μετεωρίτη που έσκασε στην ατμόσφαιρα.
Το 1946 σε άρθρο του Αλεξάντερ Καζαντζεφ αναφέρεται πρώτη φορά ότι ίσως η έκρηξη να προέρχεται από την πτώση εξωγήινου διαστημοπλοίου που εξερράγη πάνω από το έδαφος. Ένας λόγος που το πίστευε αυτό ήταν η παράξενη τροχιά του αντικειμένου, και η στροφή που έκανε πριν την πτώση. Από τον κώνο που έκανε η έκρηξη υπολόγισαν ότι αυτή έγινε σε ύψος 1200 μέτρων τουλάχιστον από το έδαφος, βέβαια η θεωρία ήταν πολλή ανορθόδοξη για να γίνει αποδεκτή. Το 1992, εκτενή αναλύσεις του εδάφους και του υπεδάφους έδειξαν μικρά σφαιρίδια που αποτελούνται από 7% νικέλιο 0,08% κοβάλτιο, ίχνη χαλκού και γερμανίου, κάτι που απλά δήλωνε ένα τυπικό δείγμα μικρών μετεωριτών που δέχεται καθημερινά η επιφάνεια της γης και όχι ίχνη από ένα διαμελισμένο τεράστιο μετεωρίτη, αναζωπυρώνοντας ξανά τις θεωρίες για τεχνητό αντικείμενο. Επίσης, την ίδια χρονιά, μετά την πτώση της KGB, ένας συνταγματάρχης της πρώην ΕΣΣΔ ανέφερε την συλλογή μεταλλικών θραυσμάτων από τη περιοχή από τις μυστικές υπηρεσίες και την απόκρυψη πτώσης διαπλανητικού σκάφους εξωγήινης προέλευσης από την κυβέρνηση. Μία εκδοχή που επιβεβαίωσε και το αστεροσκοπείο του Καζάν που ανέφερε ότι τον καιρό της πτώσης είχαν καταγραφεί πολλές πτήσεις άγνωστων μεγάλων σκαφών με μήκος τουλάχιστον 200 μέτρων εξωτερικά του πλανήτη.
Μια πιο συγκρατημένη θεωρία τα τελευταία χρόνια είναι ότι επρόκειτο περί κομήτη με περιεκτικότητα σε πάγο και άλλα ελαφρά σωματίδια που με την είσοδο στην ατμόσφαιρα της γης δημιούργησε ένα τούνελ με συνέπεια να δημιουργηθούν τρομερές πιέσεις εμπρός, και ένα μεγάλο κενό πίσω από τον κομήτη, με την συνέπεια να εκραγεί αφήνοντας ένα τρομακτικό τοπίο στην περιοχή της έκρηξης. Υπάρχουν και οι θεωρίες περί μαύρων τρυπών, για πειράματα του Νίκολα Τέσλα, αλλά και για χώρο-χρονική τρύπα από αντί ύλη. Όμως, ακόμα και σήμερα, όλοι παραμένουν στις θεωρίες τους, αφού δεν υπάρχει καμία σαφή απάντηση για το τι συνέβη το 1908 στην Τουγκούσκα, με το περιστατικό να παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της σύγχρονης ιστορίας...
Σε έρευνα στη περιοχή 19 χρόνια αργότερα (αφού η κυβέρνηση απαγόρευε να πραγματοποιηθούν έρευνες νωρίτερα) ο Λεονιτ Κουλικ του Ρωσικού μετεωρολογικού ινστιτούτου ήταν ο πρώτος που αντίκρισε έστω από απόσταση την απίστευτη καταστροφή στις "πήγες Ποντκαμενναγια Τουνκουσκα", αφού οι καιρικές συνθήκες δεν του επέτρεψαν να φτάσει στο σημείο της υποτιθέμενης πρόσκρουσης εκείνη τη χρονιά. Όμως, ο Κούλικ επέστρεψε την επόμενη (το 1928) για να επιβεβαιώσει ότι δεν βρέθηκε κανένας κρατήρας από πρόσκρουση στο σημείο που οι κορμοί των δέντρων ξεκίνησαν να ξεριζώνονται. Η επίσημη απάντηση του κράτους ήταν τελικά για μετεωρίτη που έσκασε στην ατμόσφαιρα.
Το 1946 σε άρθρο του Αλεξάντερ Καζαντζεφ αναφέρεται πρώτη φορά ότι ίσως η έκρηξη να προέρχεται από την πτώση εξωγήινου διαστημοπλοίου που εξερράγη πάνω από το έδαφος. Ένας λόγος που το πίστευε αυτό ήταν η παράξενη τροχιά του αντικειμένου, και η στροφή που έκανε πριν την πτώση. Από τον κώνο που έκανε η έκρηξη υπολόγισαν ότι αυτή έγινε σε ύψος 1200 μέτρων τουλάχιστον από το έδαφος, βέβαια η θεωρία ήταν πολλή ανορθόδοξη για να γίνει αποδεκτή. Το 1992, εκτενή αναλύσεις του εδάφους και του υπεδάφους έδειξαν μικρά σφαιρίδια που αποτελούνται από 7% νικέλιο 0,08% κοβάλτιο, ίχνη χαλκού και γερμανίου, κάτι που απλά δήλωνε ένα τυπικό δείγμα μικρών μετεωριτών που δέχεται καθημερινά η επιφάνεια της γης και όχι ίχνη από ένα διαμελισμένο τεράστιο μετεωρίτη, αναζωπυρώνοντας ξανά τις θεωρίες για τεχνητό αντικείμενο. Επίσης, την ίδια χρονιά, μετά την πτώση της KGB, ένας συνταγματάρχης της πρώην ΕΣΣΔ ανέφερε την συλλογή μεταλλικών θραυσμάτων από τη περιοχή από τις μυστικές υπηρεσίες και την απόκρυψη πτώσης διαπλανητικού σκάφους εξωγήινης προέλευσης από την κυβέρνηση. Μία εκδοχή που επιβεβαίωσε και το αστεροσκοπείο του Καζάν που ανέφερε ότι τον καιρό της πτώσης είχαν καταγραφεί πολλές πτήσεις άγνωστων μεγάλων σκαφών με μήκος τουλάχιστον 200 μέτρων εξωτερικά του πλανήτη.
Μια πιο συγκρατημένη θεωρία τα τελευταία χρόνια είναι ότι επρόκειτο περί κομήτη με περιεκτικότητα σε πάγο και άλλα ελαφρά σωματίδια που με την είσοδο στην ατμόσφαιρα της γης δημιούργησε ένα τούνελ με συνέπεια να δημιουργηθούν τρομερές πιέσεις εμπρός, και ένα μεγάλο κενό πίσω από τον κομήτη, με την συνέπεια να εκραγεί αφήνοντας ένα τρομακτικό τοπίο στην περιοχή της έκρηξης. Υπάρχουν και οι θεωρίες περί μαύρων τρυπών, για πειράματα του Νίκολα Τέσλα, αλλά και για χώρο-χρονική τρύπα από αντί ύλη. Όμως, ακόμα και σήμερα, όλοι παραμένουν στις θεωρίες τους, αφού δεν υπάρχει καμία σαφή απάντηση για το τι συνέβη το 1908 στην Τουγκούσκα, με το περιστατικό να παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της σύγχρονης ιστορίας...
