ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΣΤΟ ΡΟΣΓΟΥΕΛ, ΤΟ 1947.

Αρχές Ιουλίου του 1947, ένας κάτοικος στην έρημο του Νέου Μεξικού, ο Γουίλιαμ Μακ Μπράζελ (William Mac Brazel) ανακάλυψε πολλά περίεργα συντρίμμια στο ράντσο του από υπέρ-ελαφριά αλουμίνια και ενημέρωσε τις αρχές. Ο Brazel είπε στην Roswell Daily Record ότι ο ίδιος και ο γιος του είδαν «μια μεγάλη περιοχή με λαμπερά συντρίμμια από λάστιχο, αλουμινόχαρτο, κάποιο είδος ανθεκτικού χαρτιού και βέργες». Δεν έδωσε σημασία αλλά επέστρεψε στις 4 Ιουλίου με τον γιο, την κόρη και την σύζυγό του για να μαζέψουν τα συντρίμμια. Την επόμενη μέρα, ο Brazel άκουσε τις αναφορές για «ιπτάμενους δίσκους» και αναρωτήθηκε αν αφορούσαν αυτό που ανακάλυψε. Στις 7 Ιουλίου είδε τον σερίφη Wilcox και του ψιθύρισε εμπιστευτικά ότι μπορεί να έχει βρει έναν ιπτάμενο δίσκο.
Λίγες ώρες μετά ο συνταγματάρχης Μπλάζαρντ, διοικητής της τοπικής στρατιωτικής βάσης RAAF (Roswell Army Air Field) εξέδωσε ανακοίνωση λέγοντας ότι το προσωπικό του 509th Bomb Group ανέκτησε τα συντρίμμια ενός ιπτάμενου δίσκου, δημιουργώντας όργιο φημών και σχολίων στα Μέσα Ενημέρωσης των ΗΠΑ και μία από τις διασημότερες ιστορίες για προσέγγιση εξωγήινων επισκεπτών στο πλανήτη μας. Την ίδια μέρα, τα συντρίμμια φωτογραφήθηκαν και μεταφέρθηκαν στην στρατιωτική βάση Eighth Air Force στο Τέξας και το εν λόγω γεγονός διαψεύστηκε από τον στρατηγό διοικητή της, κάνοντας λόγο για μετεωρολογικό μπαλόνι με αετό. Ο στρατηγός Ramey, ο συνταγματάρχης Thomas J. Dubose και ο ταγματάρχης Marcel εμφανίζονταν επίσης στις φωτογραφίες. Ο Brazel ωστόσο, σε συνέντευξη στην Roswell Daily Record και στο Associated Press απέρριψε τον ισχυρισμό του στρατού ότι πρόκειται για μετεωρολογικό μπαλόνι. Αναφερόμενος σε περιγραφές αρκετών μετεωρολογικών μπαλονιών που είχε βρει στο παρελθόν στο ράντσο είπε: «Είμαι σίγουρος πως αυτό που βρήκα δεν ήταν μετεωρολογικό μπαλόνι».
Tο συγκεκριμένο γεγονός ξεχάστηκε με το πέρασμα των ετών, αλλά το 1978, 31 χρόνια μετά, ο πρώην πυρηνικός φυσικός, συγγραφέας και ειδικός των ΑΤΙΑ, Stanton T. Friedman κάλεσε σε συνέντευξη τον Ταγματάρχη Jesse Marcel, ο οποίος είχε αναμειχθεί στην αρχική ανάκτηση των συντριμμιών. Ο Marcel είπε ότι είχε πάει και αυτός στο ράντσο να μαζέψει μεταλλικά συντρίμμια και ότι όντως ήταν εξωγήινου σκάφους αφού ήταν εύκαμπτα και αν γίνονταν μια μάζα, έπαιρναν το αρχικό τους σχήμα. Είπε επίσης ότι στις φωτογραφίες που έβγαλε ο στρατός είχε συγκαλύψει την ανάκτηση, καθώς αντικατέστησε τα αρχικά κομμάτια με υλικά μετεωρολογικού μπαλονιού, μία είδηση-βόμβα για την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Το Κυβερνητικό Γραφείο Λογοδοσίας ξεκίνησε διερεύνηση και οδήγησε το Γραφείο της Γραμματείας Πολεμικής Αεροπορίας (SECAF) να πραγματοποιήσει εσωτερική έρευνα, της οποίας το αποτέλεσμα δημοσιοποιήθηκε με δύο αναφορές. Η πρώτη, του 1995, συμπέρανε ότι το υλικό που συνελέγη το 1947 ήταν, πιθανώς, συντρίμμια ενός μυστικού κυβερνητικού προγράμματος, με την ονομασία «Project Mogul». Η δεύτερη αναφορά, δύο χρόνια αργότερα, κατέληγε ότι οι αναφορές για περισυλλογή πτωμάτων εξωγήινων όντων πιθανώς προέρχονταν από ακουσίως ταραγμένες αναμνήσεις στρατιωτικών ατυχημάτων. Στα ατυχήματα αυτά, το προσωπικό είχε τραυματιστεί ή σκοτωθεί. Παράλληλα, η άλλη εκδοχή που δόθηκε ήταν η ανάκτηση ανθρωπόμορφων ομοιωμάτων (dummies) κατά την διεξαγωγή στρατιωτικών προγραμμάτων όπως το πρόγραμμα «High Dive».
Φυσικά, δεν έλειψε και η απόδοση του συμβάντος σε εξωγήινο σκάφος και μια νέα ιστορία που μιλούσε για δύο UFOs που συγκρούστηκαν και συνετρίβησαν το 1947. Ένα εξερράγη στον ουρανό πάνω από το ράντσο του Μπράζελ όπου βρέθηκαν τα συντρίμμια και το άλλο στον Αγ.Αυγουστίνο. Ίσως όμως να ήταν το ίδιο αντικείμενο που έπαθε ζημιά, έπεσε εκεί και μετά ξανασηκώθηκε και συνέχισε την πορεία του μέχρι να ξαναπέσει στον Αγ.Αυγουστίνο, που οι αρχές μίλησαν για διαστημόπλοιο σχεδόν άθικτο με 4-6 ανθρωποειδή πτώματα.
Έως τις αρχές του 1990, ερευνητές των UFO όπως οι Friedman, William Moore, Karl T. Pflock και η ομάδα των Kevin D. Randle και Donald R. Schmitt, είχαν πάρει συνέντευξη από εκατοντάδες ανθρώπους που είχαν, ή ισχυρίζονταν πως είχαν σχέση με τα γεγονότα του Ρόσγουελ το 1947. Επιπλέον, εκατοντάδες έγγραφα αποκτήθηκαν μέσω αιτήσεων της Δράσης για Ελευθερία της Πληροφορίας, και ορισμένα προφανώς από διαρροές από μέσα, όπως τα αμφιλεγόμενα έγγραφα Majestic 12.Τα συμπεράσματά τους ήταν ότι τουλάχιστον ένα εξωγήινο σκάφος κατέπεσε στην περιοχή του Ρόσγουελ, ότι εξωγήινοι – κάποιοι πιθανώς ακόμη ζωντανοί – συλλέχθηκαν και ότι μία μαζική επιχείρηση συγκάλυψης οποιασδήποτε πληροφορίας για το συμβάν έλαβε χώρα.