Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ!
Μια ανακάλυψη που μπορεί να αλλάξει για πάντα την αντίληψή μας για το σύμπαν ήρθε στο φως της δημοσιότητας στα τέλη Απριλίου (του 2025). Επιστήμονες που αναζητούν σημάδια ζωής πέρα από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν τα πιο πολλά υποσχόμενα ίχνη ζωής μέχρι σήμερα. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST), μια ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ανίχνευσε δύο χημικά μόρια ζωής στην ατμόσφαιρα ενός μακρινού κόσμου: το διμεθυλοσουλφίδιο (DMS) και το διμεθυλοδισουλφίδιο (DMDS).
Τι το ιδιαίτερο έχουν αυτά τα μόρια; Εδώ στη Γη, παράγονται αποκλειστικά από ζωντανούς οργανισμούς, όπως το φυτοπλαγκτόν και τα βακτήρια. Και τώρα, αυτά τα "αποτυπώματα ζωής" ανιχνεύθηκαν σε έναν πλανήτη 124 έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό του Λέοντα!
Ο εξωπλανήτης που μας στέλνει αυτό το συναρπαστικό μήνυμα είναι ο K2-18b. Είναι ένας γίγαντας σε σύγκριση με τη Γη – 2,6 φορές μεγαλύτερος σε μέγεθος και 8,6 φορές βαρύτερος – αλλά με πολλές άλλες ομοιότητες μαζί της. Η θερμοκρασία του μοιάζει με τη δική μας και πιστεύεται ότι ίσως καλύπτεται από έναν τεράστιο ωκεανό. Περιφέρεται γύρω από ένα μικρό, αλλά σταθερό άστρο, έναν κόκκινο νάνο, μέσα στη λεγόμενη "κατοικήσιμη ζώνη" – την ιδανική περιοχή όπου μπορεί να υπάρξει ζωή.
Προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν ήδη εντοπίσει μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρά του, προκαλώντας μεγάλο ενθουσιασμό. Όμως, αυτή είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύονται τόσο ξεκάθαρα μοριακά ίχνη ζωής έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Αξιοσημείωτο είναι ότι η συγκέντρωση των DMS και DMDS στον K2-18b είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από εκείνη που βρίσκουμε στη Γη – πάνω από 10 μέρη ανά εκατομμύριο. Ένα εύρημα που προκαλεί δέος και νέα ερωτήματα.
Πώς κατάφεραν οι αστρονόμοι να το διαπιστώσουν; Χρησιμοποίησαν την τεχνική της φασματοσκοπίας διέλευσης: καθώς ο K2-18b περνά μπροστά από το άστρο του, το φως του αστέρα φιλτράρεται μέσα από την ατμόσφαιρα του πλανήτη. Το JWST αναλύει αυτό το φως, αποκαλύπτοντας την «υπογραφή» των μορίων που βρίσκονται εκεί.
Ο καθηγητής Νίκου Μαντχουσουντχάν, που ηγείται της ερευνητικής ομάδας, τόνισε τη σημασία της ανακάλυψης: «Δεκαετίες από τώρα, μπορεί να κοιτάξουμε πίσω σε αυτή τη στιγμή και να πούμε ότι τότε ήταν που το ζωντανό σύμπαν άρχισε να αποκαλύπτεται σε εμάς».
Φυσικά, οι επιστήμονες είναι προσεκτικοί. Σχεδιάζουν νέα πειράματα για να εξετάσουν αν υπάρχει πιθανότητα αυτά τα μόρια να παραχθούν και μέσω μη βιολογικών διεργασιών. Όμως, αν τα δεδομένα επιβεβαιωθούν, τότε η επιστήμη ίσως να έχει πλησιάσει πιο κοντά από ποτέ στην απάντηση στο μεγάλο ερώτημα...